1/04/2005
Gaaf
De voorzitter verzuimde weer de vergadering te openen. Dus het ging over vakanties, onderwijs, beoordelingsgesprekken. Maar het ging niet over het project waarvoor we nu bijelkaar waren. Na tien minuten begon ik wat te schuiven op mijn stoel. Ik pakte mijn aantekeningenblok en klikte met mijn pen. Dit maakte geen indruk. Eelco en de voorzitter bleven praten over allerlei onderwerpen die niets met dit project te maken hadden.
'Zullen we beginnen', stelde ik voor.
'Nog even dit afronden. Ja, ik zie je zitten en jij wilt natuurlijk to the point komen, en daar heb je helemaal gelijk in, maar nu we het toch over beoordelingsgesprekken hebben, wil ik dit onderwerp even afronden. Want weet je, als we het gesprek nu afkaarten, bespaart dat tijd, snap je? Anders moeten we het volgende keer weer bespreken. En nu zijn we er toch al mee bezig. Voor jou is dat natuurlijk niet zo. Ik snap wel dat jij niets aan dit gesprek hebt, en dat je zit te draaien op je stoel. Maar geef ons nog 2 minuten, dan kunnen we dit afkaarten.'
'Zo. Nu kunnen we beginnen. Sorry Louter voor het oponthoud. Maar weet je, zo gaan die dingen soms.'
Ik zei niets en ik knikte niet.
Eelco brak het ijs. 'Het wordt dus echt een gaaf project jongens.'
'Nou, er moet nog wel wat gebeuren' zei de voorzitter. 'Zullen we even de verschillende onderdelen afgaan...'
'Nee, zo moet dat dus niet', interumpeerde Eelco. 'Ja, ik zeg het wat bot, maar dit moeten we echt anders aanpakken. Het is belangrijk om nu gestructureerd te werk te gaan. Even kijken. Geef mij de viltstift. Dan gaan we even op whiteboard de taken opschrijven. Heb je geen zwarte stift?'
'Wat voor soort taken hebben we? Even kijken. Categorie I. Dit doe ik met rood. Wat is de stand van zaken?' Dit was het onderdeel van de voorzitter, die zijn zaakjes goed voor elkaar had.
'Mooi. Dat schiet lekker op jongens.' Eelco wreef in zijn handen. Met zijn viltstift prikte hij naar mij. 'En hoe zit het met Categorie II?' Hij ging verder in het blauw. Ook ik had mijn taken gedaan.
'Aha. Dan komen we nu bij het moment supreme, categorie III. Die taken maak ik groen.' Het ging vooral om taken die Eelco op zich had genomen.
'Tsja, die eerste taak heb ik niet kunnen doen. Weet je wat het is...die andere lui hebben niets aangeleverd. Dus daar zit ik mee. En die tweede taak, wie zou die doen?'
'Die zou jij voor je rekening nemen', zei de voorzitter.
'Hmmm. Ik dacht dat we die samen zouden doen. Maar weet je, als jij zegt dat ik die zou doen, dan doe ik die. Ik wil niet de werkafspraken veranderen en dingen afknabbelen van mijn werk. Dan krijg je een negatieve werksfeer. We moeten nu zoiets krijgen van "de schouders eronder." En als ik nu zeg: we doen het samen, dan heeft dat geen gunstig effect op het werkproces, toch?'
'Het is goed als jij het doet', zei de voorzitter zonder te happen.
'Zo, dan hebben we nu de inventarisatie. Dat is duidelijk he, zo met die kleurtjes. Ik zal even kijken. De meeste taken bevinden zich nog in categorie III. Dat kost me zo...' Eelco rekende met zijn potlood met scherpe punt zijn taken uit. 'Dat kost me dus 38- 40 uur. Tsjonge. Dat is niet niks. Maar ok, dat is fair. Dat was de afgesproken werkverdeling, toch?'
'Ja, dat was afgesproken.'
'Dan laten we het zo. Dan zeur ik daar verder niet over.'
'40 uur. Nou ja, goed. Ok. Dan hebben we alles op orde. En zometeen hebben echt een gaaf project op onze naam staan. Daar kan niemand omheen.'
'We moeten ook nog even dit doornemen' zei de voorzitter. Hij liet een dik pak papier zien.
'Kun jij daar niet een uittreksel van maken? Even de belangrijste punten op papier zetten? Volgens mij bespaart dat tijd. Want weet je, als ik dit nu helemaal moet gaan lezen...jij hebt het al gelezen, toch? Dan zet jij even de puntjes op 1 A4, gewoon met bullets, even schematisch en duidelijk, dat is toch veel handiger, vind je niet?'
'Ik wil dat wel even op papier zetten'
'Mooi. Dat bespaart ons allemaal tijd. Wel lullig dat ik dat aan jou vraag, maar weet je, jij hebt het al gelezen, dat is toch zo?'
'Geen probleem', zei de voorzitter.
Zijn we klaar? Kunnen we afronden?' vroeg Eelco opeens gehaast.
'We zijn klaar' antwoordden de voorzitter en ik.
'Dan wil ik je nu even onder vier ogen spreken', zei Eelco tegen de voorzitter. 'Het lijkt nu net of ik je wegstuur Louter, maar ik moet hem even spreken'
'Het lijkt niet net zo, je stuurt je gewoon weg', zei ik met een glimlach.
'Zo. Daar heb ik niet van terug. Wat ben je toch scherp van de tongriem gesneden.' Ten afscheid kreeg ik een klap op mijn schouders.
De voorzitter verzuimde weer de vergadering te openen. Dus het ging over vakanties, onderwijs, beoordelingsgesprekken. Maar het ging niet over het project waarvoor we nu bijelkaar waren. Na tien minuten begon ik wat te schuiven op mijn stoel. Ik pakte mijn aantekeningenblok en klikte met mijn pen. Dit maakte geen indruk. Eelco en de voorzitter bleven praten over allerlei onderwerpen die niets met dit project te maken hadden.
'Zullen we beginnen', stelde ik voor.
'Nog even dit afronden. Ja, ik zie je zitten en jij wilt natuurlijk to the point komen, en daar heb je helemaal gelijk in, maar nu we het toch over beoordelingsgesprekken hebben, wil ik dit onderwerp even afronden. Want weet je, als we het gesprek nu afkaarten, bespaart dat tijd, snap je? Anders moeten we het volgende keer weer bespreken. En nu zijn we er toch al mee bezig. Voor jou is dat natuurlijk niet zo. Ik snap wel dat jij niets aan dit gesprek hebt, en dat je zit te draaien op je stoel. Maar geef ons nog 2 minuten, dan kunnen we dit afkaarten.'
'Zo. Nu kunnen we beginnen. Sorry Louter voor het oponthoud. Maar weet je, zo gaan die dingen soms.'
Ik zei niets en ik knikte niet.
Eelco brak het ijs. 'Het wordt dus echt een gaaf project jongens.'
'Nou, er moet nog wel wat gebeuren' zei de voorzitter. 'Zullen we even de verschillende onderdelen afgaan...'
'Nee, zo moet dat dus niet', interumpeerde Eelco. 'Ja, ik zeg het wat bot, maar dit moeten we echt anders aanpakken. Het is belangrijk om nu gestructureerd te werk te gaan. Even kijken. Geef mij de viltstift. Dan gaan we even op whiteboard de taken opschrijven. Heb je geen zwarte stift?'
'Wat voor soort taken hebben we? Even kijken. Categorie I. Dit doe ik met rood. Wat is de stand van zaken?' Dit was het onderdeel van de voorzitter, die zijn zaakjes goed voor elkaar had.
'Mooi. Dat schiet lekker op jongens.' Eelco wreef in zijn handen. Met zijn viltstift prikte hij naar mij. 'En hoe zit het met Categorie II?' Hij ging verder in het blauw. Ook ik had mijn taken gedaan.
'Aha. Dan komen we nu bij het moment supreme, categorie III. Die taken maak ik groen.' Het ging vooral om taken die Eelco op zich had genomen.
'Tsja, die eerste taak heb ik niet kunnen doen. Weet je wat het is...die andere lui hebben niets aangeleverd. Dus daar zit ik mee. En die tweede taak, wie zou die doen?'
'Die zou jij voor je rekening nemen', zei de voorzitter.
'Hmmm. Ik dacht dat we die samen zouden doen. Maar weet je, als jij zegt dat ik die zou doen, dan doe ik die. Ik wil niet de werkafspraken veranderen en dingen afknabbelen van mijn werk. Dan krijg je een negatieve werksfeer. We moeten nu zoiets krijgen van "de schouders eronder." En als ik nu zeg: we doen het samen, dan heeft dat geen gunstig effect op het werkproces, toch?'
'Het is goed als jij het doet', zei de voorzitter zonder te happen.
'Zo, dan hebben we nu de inventarisatie. Dat is duidelijk he, zo met die kleurtjes. Ik zal even kijken. De meeste taken bevinden zich nog in categorie III. Dat kost me zo...' Eelco rekende met zijn potlood met scherpe punt zijn taken uit. 'Dat kost me dus 38- 40 uur. Tsjonge. Dat is niet niks. Maar ok, dat is fair. Dat was de afgesproken werkverdeling, toch?'
'Ja, dat was afgesproken.'
'Dan laten we het zo. Dan zeur ik daar verder niet over.'
'40 uur. Nou ja, goed. Ok. Dan hebben we alles op orde. En zometeen hebben echt een gaaf project op onze naam staan. Daar kan niemand omheen.'
'We moeten ook nog even dit doornemen' zei de voorzitter. Hij liet een dik pak papier zien.
'Kun jij daar niet een uittreksel van maken? Even de belangrijste punten op papier zetten? Volgens mij bespaart dat tijd. Want weet je, als ik dit nu helemaal moet gaan lezen...jij hebt het al gelezen, toch? Dan zet jij even de puntjes op 1 A4, gewoon met bullets, even schematisch en duidelijk, dat is toch veel handiger, vind je niet?'
'Ik wil dat wel even op papier zetten'
'Mooi. Dat bespaart ons allemaal tijd. Wel lullig dat ik dat aan jou vraag, maar weet je, jij hebt het al gelezen, dat is toch zo?'
'Geen probleem', zei de voorzitter.
Zijn we klaar? Kunnen we afronden?' vroeg Eelco opeens gehaast.
'We zijn klaar' antwoordden de voorzitter en ik.
'Dan wil ik je nu even onder vier ogen spreken', zei Eelco tegen de voorzitter. 'Het lijkt nu net of ik je wegstuur Louter, maar ik moet hem even spreken'
'Het lijkt niet net zo, je stuurt je gewoon weg', zei ik met een glimlach.
'Zo. Daar heb ik niet van terug. Wat ben je toch scherp van de tongriem gesneden.' Ten afscheid kreeg ik een klap op mijn schouders.
