5/06/2004
Telefoongesprek met Oom Otto
- Hoe is het met u, oom Otto?
- Ik ben de boel aan het uitmesten. Ik moet allerlei dingen beslissen en dat vind ik moeilijk.
- Wat bent u aan het uitzoeken dan?
- Ik heb hier een schap vol brochures van 'De Kok' uit Leeuwarden. Reizen voor alleenstaanden. Ik vind dat heel mooie brochures. Ze gaan tot 1996. Daarna is mijn administratie kennelijk in het ongerede geraakt, want daarna heb ik niets meer.
- En u denkt erover om deze stapel weg te gooien?
- Misschien wel ja. Maar ik vind het zo fijn om ze door te kijken. Dan reis ik toch een beetje. Hier bijvoorbeeld. 1995. Een reis naar Indonesie. 27 dagen: 5.000 gulden. Nouja, eigenlijk 6.000, want het is 5.900 gulden om precies te zijn. Dat doen ze altijd zo slim he, het liefst nog 999,99.
- Ik denk dat die prijzen en bestemmingen inmiddels flink zijn aangepast.
- Dus jij vindt dat ik alles zo maar weg moet donderen...
- Ja, ik vind dat wel een goed idee.
- Ik denk erover na. Ik zal het er ook nog even met Jan over hebben, die heeft altijd wel goede ideeen over dit soort zaken.
- Hoe was uw logeerpartij eigenlijk?
- Ik ben niet gegaan. Ik was te moe van al die voorbereidingen.
- Wat jammer.
- Dat is helemaal niet jammer. Het was een goede beslissing. Ik heb er niets aan om mezelf over de rooie te jagen. Wat wel belangrijk is: ik moet woensdag naar de orthopedisch chirurg. Al om half tien. 's Ochtends.
- Wat zijn uw klachten?
- Nou, die kop van mijn heup, waar ze die pennen doorheen hebben gedouwd, dat gaat rafelen en rammelen. Nee, al die artsen willen manager worden. Opereren kunnen ze niet meer. Ik zal het ziekenhuis eens zeggen dat ze mijn nichtje moeten bellen voor advies. Want ze maken er een potje van, bestuurlijk gezien. Ik heb weleens geklaagd, maar daar doen ze niets mee. Zo gaat dat in Nederland. Dat krijg je als Melkert aan het roer staat. Die dan de multiculturele samenleving moet bestieren vanuit zijn villa met oprijlaan in Bussum. Die heeft nu een mooi baantje bij de VN. Een slecht netwerk kan hem niet verweten worden...maar zeg, ik ga ophangen, want ik ben in training zoals je begrijpt.
- Om woensdag vroeg op te kunnen staan, bedoelt u?
- Precies. Nog even mijn pruimen in het water zetten en mijn oefeningen doen, en dan ga ik op stok.
- Welterusten oom Otto.
- Fijn dat ik je mocht bellen. De volgende keer wil ik horen hoe het met jou is.
- Hoe is het met u, oom Otto?
- Ik ben de boel aan het uitmesten. Ik moet allerlei dingen beslissen en dat vind ik moeilijk.
- Wat bent u aan het uitzoeken dan?
- Ik heb hier een schap vol brochures van 'De Kok' uit Leeuwarden. Reizen voor alleenstaanden. Ik vind dat heel mooie brochures. Ze gaan tot 1996. Daarna is mijn administratie kennelijk in het ongerede geraakt, want daarna heb ik niets meer.
- En u denkt erover om deze stapel weg te gooien?
- Misschien wel ja. Maar ik vind het zo fijn om ze door te kijken. Dan reis ik toch een beetje. Hier bijvoorbeeld. 1995. Een reis naar Indonesie. 27 dagen: 5.000 gulden. Nouja, eigenlijk 6.000, want het is 5.900 gulden om precies te zijn. Dat doen ze altijd zo slim he, het liefst nog 999,99.
- Ik denk dat die prijzen en bestemmingen inmiddels flink zijn aangepast.
- Dus jij vindt dat ik alles zo maar weg moet donderen...
- Ja, ik vind dat wel een goed idee.
- Ik denk erover na. Ik zal het er ook nog even met Jan over hebben, die heeft altijd wel goede ideeen over dit soort zaken.
- Hoe was uw logeerpartij eigenlijk?
- Ik ben niet gegaan. Ik was te moe van al die voorbereidingen.
- Wat jammer.
- Dat is helemaal niet jammer. Het was een goede beslissing. Ik heb er niets aan om mezelf over de rooie te jagen. Wat wel belangrijk is: ik moet woensdag naar de orthopedisch chirurg. Al om half tien. 's Ochtends.
- Wat zijn uw klachten?
- Nou, die kop van mijn heup, waar ze die pennen doorheen hebben gedouwd, dat gaat rafelen en rammelen. Nee, al die artsen willen manager worden. Opereren kunnen ze niet meer. Ik zal het ziekenhuis eens zeggen dat ze mijn nichtje moeten bellen voor advies. Want ze maken er een potje van, bestuurlijk gezien. Ik heb weleens geklaagd, maar daar doen ze niets mee. Zo gaat dat in Nederland. Dat krijg je als Melkert aan het roer staat. Die dan de multiculturele samenleving moet bestieren vanuit zijn villa met oprijlaan in Bussum. Die heeft nu een mooi baantje bij de VN. Een slecht netwerk kan hem niet verweten worden...maar zeg, ik ga ophangen, want ik ben in training zoals je begrijpt.
- Om woensdag vroeg op te kunnen staan, bedoelt u?
- Precies. Nog even mijn pruimen in het water zetten en mijn oefeningen doen, en dan ga ik op stok.
- Welterusten oom Otto.
- Fijn dat ik je mocht bellen. De volgende keer wil ik horen hoe het met jou is.
