<$BlogRSDUrl$>

1/04/2007

 
Telefoongesprek met tante Gisela

Dan lees ik de kranten, en dan hoor ik mensen in de bus vertellen, of van die taxichauffeurs die altijd maar willen praten -dan ga ik achterin zitten met het idee dat ik dan met rust word gelaten, maar niets hoor- of op televisie, mijn god ja, vooral op televisie, en allemaal hebben ze hun zeurverhalen, hun tragedies en hun ellende.

En dan denk ik wel eens: wat een zielige zooi.

Die televisie en kranten, waar is dat allemaal goed voor he. Al die ellende uit alle hoeken die op ons afkomt. Tot mijn 24e heb ik nooit een krant gelezen. Daar had ik gewoon geen tijd voor. En nu? Overal ellende.

Soms heb ik daar gewoon geen zin in, in andermans ellende. Dan wil ik het gewoon even allemaal niet horen. Er is te veel ellende.

Maarja, soms kan je niet je oren en ogen sluiten. Dan moet je wel luisteren, al wil je niet. Als je met iemand in huis woont, met je man bijvoorbeeld.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?