10/17/2006
Vet
Ik had mijn goede vriend Arie al een half jaar niet gezien. We dronken bier, zoals wij altijd bier drinken als we elkaar zien. Ik stond op een volgend biertje te halen toen hij tegen mij zei:
'Je bent iets ronder geworden, is het niet?'
Arie had gelijk. Ik was veel 'ronder' geworden. Als een tonnetje zo rond, eigenlijk.
Maar sinds mijn 18e heb ik geen weegschaal en ik wist niet precies wat de schade was. Die spijkerbroek kon ik weliswaar niet meer aan, maar met die nieuw aangeschafte kleren kon het allemaal nog prima.
Arie vond me zachter, zo rond.
Ik vond mezelf vooral dikker, zo rond.
Het was sluipenderwijs gegaan. Als ik in zwembaden kom, zit ik tussen de moddervette moeders. Dan valt het bij mij allemaal nog wel mee, denk ik dan. Het is een kwestie van je 'peers' kiezen. Ik zit tussen de dikke moeders. Een comfortabelere vergelijking dan met 18-jarige strakke meisjes.
'Peers' of niet, Arie's woorden bleken de druppel. Een dag later kocht ik een weegschaal met vetmeter. Die meter zendt stroompjes door je blote voeten in je lichaam en kan dan meten of dat stroompje op vet of spieren botst. Er verschijnt een percentage, bijvoorbeeld 25% vet.
Bij thuiskomst stelde ik mijn profiel in (leeftijd, lengte, sexe) en ging op de weegschaal staan.
R. mocht niet meekijken. Weg jij.
Ik schrok. Dit gewicht kwam gevaarlijk dichtbij mijn historisch gewicht bereikt op het hoogtepunt van mijn studententijd, een jaar bestuurstijd, toen mijn menu uitsluitend uit bier en frites bestond.
Ik besloot te minderen. Niet rigoureus, maar een beetje. 's Avonds kruidenthee in plaats van wijn, dat soort ingrepen in mijn menu. En drie maal per week hardlopen.
Na drie weken heb ik een aanzienlijk resultaat bereikt: ik pas mijn spijkerbroek weer. Alleen dat vetpercentage was nog niet wat het zijn moest.
R: 'dan moet je vlak voordat je op de weegschaal gaat staan een glas water nemen, daar gaat je vetpercentage van omlaag.'
Meer water in je lijf, dus in verhouding minder vet, dat is logisch.
Vanochtend, na een glas water, was ook mijn vetpercentage binnen de redelijke grenzen.
Laat die bitterballen maar komen.
Ik had mijn goede vriend Arie al een half jaar niet gezien. We dronken bier, zoals wij altijd bier drinken als we elkaar zien. Ik stond op een volgend biertje te halen toen hij tegen mij zei:
'Je bent iets ronder geworden, is het niet?'
Arie had gelijk. Ik was veel 'ronder' geworden. Als een tonnetje zo rond, eigenlijk.
Maar sinds mijn 18e heb ik geen weegschaal en ik wist niet precies wat de schade was. Die spijkerbroek kon ik weliswaar niet meer aan, maar met die nieuw aangeschafte kleren kon het allemaal nog prima.
Arie vond me zachter, zo rond.
Ik vond mezelf vooral dikker, zo rond.
Het was sluipenderwijs gegaan. Als ik in zwembaden kom, zit ik tussen de moddervette moeders. Dan valt het bij mij allemaal nog wel mee, denk ik dan. Het is een kwestie van je 'peers' kiezen. Ik zit tussen de dikke moeders. Een comfortabelere vergelijking dan met 18-jarige strakke meisjes.
'Peers' of niet, Arie's woorden bleken de druppel. Een dag later kocht ik een weegschaal met vetmeter. Die meter zendt stroompjes door je blote voeten in je lichaam en kan dan meten of dat stroompje op vet of spieren botst. Er verschijnt een percentage, bijvoorbeeld 25% vet.
Bij thuiskomst stelde ik mijn profiel in (leeftijd, lengte, sexe) en ging op de weegschaal staan.
R. mocht niet meekijken. Weg jij.
Ik schrok. Dit gewicht kwam gevaarlijk dichtbij mijn historisch gewicht bereikt op het hoogtepunt van mijn studententijd, een jaar bestuurstijd, toen mijn menu uitsluitend uit bier en frites bestond.
Ik besloot te minderen. Niet rigoureus, maar een beetje. 's Avonds kruidenthee in plaats van wijn, dat soort ingrepen in mijn menu. En drie maal per week hardlopen.
Na drie weken heb ik een aanzienlijk resultaat bereikt: ik pas mijn spijkerbroek weer. Alleen dat vetpercentage was nog niet wat het zijn moest.
R: 'dan moet je vlak voordat je op de weegschaal gaat staan een glas water nemen, daar gaat je vetpercentage van omlaag.'
Meer water in je lijf, dus in verhouding minder vet, dat is logisch.
Vanochtend, na een glas water, was ook mijn vetpercentage binnen de redelijke grenzen.
Laat die bitterballen maar komen.
