10/04/2006
Verslag van een huwelijk (3)
Ik had een verhaal over een kibbelend echtpaar.
Het verhaal was zoiets dat R. een getrapte schuld had (1e fietssleutel kwijtgemaakt, 2e fietssleutel kwijtgemaakt) maar dat ik ook op essentiele punten administratief en organisatorisch tekort schoot (zo had ik de fietspolis wel netjes ondertekend, maar nooit opgestuurd en was mijn fiets dus in het geheel niet verzekerd geweest). En nog meer gedoe waarover R. en ik aanhoudend en voortdurend kibbelden, wat bij het schrijven weinig clou-waardig bleek. Of het einde misschien:
Uiteindelijk ging R. de volgende dag met minizaagje naar de binnenstad om mijn fiets los te zagen. Ik ging maar vast eten met de kinderen omdat ik verwachtte dat hij minstens 2 uur aan het zagen zou zijn. Een betonschaar zouden we nodig hebben, op zijn minst.
Het bleek binnen 10 min. voor elkaar te zijn.
Een zwerver keek over R's schouder mee.
'Zo. Dat ging gemakkelijk. Kan ik even zien welk merk dat slot is?' vroeg de zwerver.
Ik had een verhaal over een kibbelend echtpaar.
Het verhaal was zoiets dat R. een getrapte schuld had (1e fietssleutel kwijtgemaakt, 2e fietssleutel kwijtgemaakt) maar dat ik ook op essentiele punten administratief en organisatorisch tekort schoot (zo had ik de fietspolis wel netjes ondertekend, maar nooit opgestuurd en was mijn fiets dus in het geheel niet verzekerd geweest). En nog meer gedoe waarover R. en ik aanhoudend en voortdurend kibbelden, wat bij het schrijven weinig clou-waardig bleek. Of het einde misschien:
Uiteindelijk ging R. de volgende dag met minizaagje naar de binnenstad om mijn fiets los te zagen. Ik ging maar vast eten met de kinderen omdat ik verwachtte dat hij minstens 2 uur aan het zagen zou zijn. Een betonschaar zouden we nodig hebben, op zijn minst.
Het bleek binnen 10 min. voor elkaar te zijn.
Een zwerver keek over R's schouder mee.
'Zo. Dat ging gemakkelijk. Kan ik even zien welk merk dat slot is?' vroeg de zwerver.
