<$BlogRSDUrl$>

6/12/2006

 
Uit, goed voor u

Vrijdag. R. brengt de kinderen naar opa en oma. Acht uur in de auto (webrengen-terug; ophalen-terug) voor een lousy avond uit, maar we hebben het er voor over. Voor het eerst in een half jaar hebben we weer een avond samen. En een ochtend. Een ochtend die niet om zes uur zal beginnen met een ongelooflijk vrolijk en energiek mannetje van 1 jaar.

Ik benut de tijd die R. nodigheeft om de kinderen naar de andere kant van het land te brengen om te tutten. Douchen. Scrubben. Nagels lakken. Hoge hakken. Rokje. Topje. Sjaaltje. Lippenstift. Oorbellen die ik 12 jaar geleden van hem heb gekregen.

Op de fiets naar de stad is alles al anders. De zon schijnt, de mensen lachen, wij lachen. We dineren en dan gaan we naar een VVD congres.
Onee, een concert van het Rotterdams Philarmonisch.
Ik zie twee heren met burberry-ruit broeken en de rest loopt met krukken en rollators.

R. wilde naar dit concert vanwege de komst van de pianist Lang Lang. Wereldberoemd, vast, maar ik kende hem niet. R. wist me te paaien met een ultieme troef:
'De dirigent is Gergjev.'

Ah.
Kent u een sexier dirigent dan Gergjev? Een leeuw, nee, een wolf. Maar dan niet met klauwen maar met verfijnde, lange vingers en slanke handen. Wat een man. Hij dirigeert met zijn hele lijf. Woest, intens. Grote ogen. In de vertraagde beelden op televisie zie je de zweetdruppels van hem af spatten.
Die Gergjev dus.
We kochten die dag nog de kaartjes. En een rijstpan in een Chinese supermarkt op de Kruiskade, maar dat is een ander verhaal.

Het concert begon.
Ik sloot mijn ogen.

In de pauze zei R. dat hij de uitvoering van Lang Lang het spannendst vond van alle uitvoeringen die hij kende. Niet per se beter. Wel virtuozer. Maar vooral zo spannend.
'Vooral in het tweede deel, toen ik je wakkermaakte.'

This page is powered by Blogger. Isn't yours?