5/19/2006
Weer een vergadering, weer een zaaltje
Dit keer reisde ik af naar de provincie. Ergens aan een snelweg was ik besteld in een zaaltje in een van der Valkmotel. Ik draaide de autosleutel om in het contact en haalde diep adem. Ik kon nog gewoon weggaan. Lekker op tijd thuis. Eindelijk weer een keer de kinderen zelf op bed kunnen leggen. Maar het vd Valk logo lonkte. Ik werd hiervoor betaald tenslotte.
Bij de entree nam ik een pepermuntje en speldde mijn badge op. De bijeenkomst zat ik uit tot het einde en verbaasde me over zoveel domheid. En dat mannen daarmee wegkomen. En dat die mannen dan wel het land besturen. En dat het dus geen fuck uitmaakt, dat daar allemaal domme klootzakken in bijzonder lelijke pakken zitten.
Voor mij zat een man in een grijs pak met een geel streepje, met bijpassend zachtgeel hemd eronder. Hij droeg geen schoenen maar enkellaarsjes. In de pauze vertelde hij mij dat hij auto met chauffeur had. Een ander vertelde dat hij vroeger een auto met chauffeur had, maar nu niet meer.
Toen ik na afloop weer naar mijn auto op het verlaten parkeerterrein liep, zag ik een van de mannen uit de bijeenkomst bij zijn grote blauwe auto. Hij had schuin tegenover mij gezeten. Zijn bijdragen aan de discussie bleven beperkt tot oneliners. De hele bijeenkomst had hij met zijn handen door zijn half lange haar gestreken. Nu leunde hij met zijn billen tegen het portier en had zijn benen losjes gekruist. Hij rookte een sigaar, zag ik nu.
Hij nam me langzaam op, van top tot teen, alsof ik daar voor zijn plezier paradeerde. Ook toen ik hem aankeek, wendde hij zijn blik niet af. Integendeel. Hij gaf hij me een knipoog.
Dit keer reisde ik af naar de provincie. Ergens aan een snelweg was ik besteld in een zaaltje in een van der Valkmotel. Ik draaide de autosleutel om in het contact en haalde diep adem. Ik kon nog gewoon weggaan. Lekker op tijd thuis. Eindelijk weer een keer de kinderen zelf op bed kunnen leggen. Maar het vd Valk logo lonkte. Ik werd hiervoor betaald tenslotte.
Bij de entree nam ik een pepermuntje en speldde mijn badge op. De bijeenkomst zat ik uit tot het einde en verbaasde me over zoveel domheid. En dat mannen daarmee wegkomen. En dat die mannen dan wel het land besturen. En dat het dus geen fuck uitmaakt, dat daar allemaal domme klootzakken in bijzonder lelijke pakken zitten.
Voor mij zat een man in een grijs pak met een geel streepje, met bijpassend zachtgeel hemd eronder. Hij droeg geen schoenen maar enkellaarsjes. In de pauze vertelde hij mij dat hij auto met chauffeur had. Een ander vertelde dat hij vroeger een auto met chauffeur had, maar nu niet meer.
Toen ik na afloop weer naar mijn auto op het verlaten parkeerterrein liep, zag ik een van de mannen uit de bijeenkomst bij zijn grote blauwe auto. Hij had schuin tegenover mij gezeten. Zijn bijdragen aan de discussie bleven beperkt tot oneliners. De hele bijeenkomst had hij met zijn handen door zijn half lange haar gestreken. Nu leunde hij met zijn billen tegen het portier en had zijn benen losjes gekruist. Hij rookte een sigaar, zag ik nu.
Hij nam me langzaam op, van top tot teen, alsof ik daar voor zijn plezier paradeerde. Ook toen ik hem aankeek, wendde hij zijn blik niet af. Integendeel. Hij gaf hij me een knipoog.
