5/14/2006
Te Koop
Succesfactoren van onze sta-caravan:
- In het zwembad voel ik me een godin, tussen andere moeders die minstens 5 punten hoger op de BMI-index scoren
- Als we niets doen, doen we niets-in-de-boslucht en dat is dus gezond
- Ik lees opeens over de natuur en dat is dus goed (de inhaalcursus vanwege opvoedkundige redenen. Ondanks mijn grondige kennis over Wetten der Natuur kon ik toch vandaag niet het mintgroene gespikkelde eitje, formaat golfbal thuisbrengen. 'Ja een vogel. Maar welke vogel dan mamma)
- Het bos is zo dichtbij, dat ik toch besluit te gaan hardlopen en het bos is ook weer zo groot dat ik tot nu toe elke keer ben verdwaald waardoor ik in plaats van 45 min 90 min hardloop
- De lange hoge glijbaan in het grote zwembad
- Onze enorme tuin, voor stadse begrippen dan, met een bosje en een schuur en een struik en bomen waarachter Lena zich kan verstoppen
- Onze enorme tuin waarin Lena zich verstopt en ik ondertussen een cappucino drink op het terras
- Onze enorme tuin waar Felix loopt (hij loopt dus, had ik dat nog niet verteld?) en valt zonder zich pijn te doen
- Onze enorme tuin...ok
- De hoge bomen waarin je de wind hoort ruisen ('Mamma, wat is dat voor geluid?')
- Tijdens het ontbijt, met de schuifdeur open, eekhoornjes in de tuin
- Een boomklever, echt, een boomklever in de tuin
- Duizend duiven in de bomen, ja, die hebben we ook in Rotterdam, maar he, hier is het toch anders, ze vochten hier ook veel dierlijker met elkaar
- De kampwinkel om de hoek waar we 4 maal per dag komen
- De speeltuin met kabelbaan. En een glijbaan. En een superglijbaan. En dat ding met die bollen. En die wip. En de motor. En en en.
- De schare kinderen ('mijn vader heeft de beste friettent van Woensel; hij heeft al wel tig keer in de krant gestaan') die allemaal met elkaar willen spelen en verbazingwekkend hoffelijk zijn, in ieder geval in mijn bijzijn.
Is alles rondom onze caravan zonneschijn?
- Nee, er was een lekkage omdat R. en ik in de winter verzuimd hadden 'de leidingen uit te blazen.' De loodgieter had nog nooit zoiets stoms gezien.
- Nee, er is nogal wat bejaard spul en ook veel white trash. Is dat erg? Nee. Het is, vanuit antropologisch oogpunt, een interessante ervaring. Ik bestudeer de hele dag iedereen. In de volksmond ook wel loeren.
Dus interessant ja. Maar is het gezellig? Nee.
R. vroeg me na een fles rode wijn en voordat hij de schuifpui zou sluiten of ik nog iets over de camping wilde roepen. Ik overwoog 'White trash', maar dat begrijpen ze toch niet.
'Dat begrijpen ze toch niet' zei R. die me al 18 jaar kent.
Oja. Het kopje van deze Louter:
Onze hoogebejaarde buurvrouw is zojuist overleden. Die caravan komt te koop. Dus als je leuk en interessant bent, en ons gras wilt maaien en ons als buren wilt (en wij willen jou) is dit een kans.
Succesfactoren van onze sta-caravan:
- In het zwembad voel ik me een godin, tussen andere moeders die minstens 5 punten hoger op de BMI-index scoren
- Als we niets doen, doen we niets-in-de-boslucht en dat is dus gezond
- Ik lees opeens over de natuur en dat is dus goed (de inhaalcursus vanwege opvoedkundige redenen. Ondanks mijn grondige kennis over Wetten der Natuur kon ik toch vandaag niet het mintgroene gespikkelde eitje, formaat golfbal thuisbrengen. 'Ja een vogel. Maar welke vogel dan mamma)
- Het bos is zo dichtbij, dat ik toch besluit te gaan hardlopen en het bos is ook weer zo groot dat ik tot nu toe elke keer ben verdwaald waardoor ik in plaats van 45 min 90 min hardloop
- De lange hoge glijbaan in het grote zwembad
- Onze enorme tuin, voor stadse begrippen dan, met een bosje en een schuur en een struik en bomen waarachter Lena zich kan verstoppen
- Onze enorme tuin waarin Lena zich verstopt en ik ondertussen een cappucino drink op het terras
- Onze enorme tuin waar Felix loopt (hij loopt dus, had ik dat nog niet verteld?) en valt zonder zich pijn te doen
- Onze enorme tuin...ok
- De hoge bomen waarin je de wind hoort ruisen ('Mamma, wat is dat voor geluid?')
- Tijdens het ontbijt, met de schuifdeur open, eekhoornjes in de tuin
- Een boomklever, echt, een boomklever in de tuin
- Duizend duiven in de bomen, ja, die hebben we ook in Rotterdam, maar he, hier is het toch anders, ze vochten hier ook veel dierlijker met elkaar
- De kampwinkel om de hoek waar we 4 maal per dag komen
- De speeltuin met kabelbaan. En een glijbaan. En een superglijbaan. En dat ding met die bollen. En die wip. En de motor. En en en.
- De schare kinderen ('mijn vader heeft de beste friettent van Woensel; hij heeft al wel tig keer in de krant gestaan') die allemaal met elkaar willen spelen en verbazingwekkend hoffelijk zijn, in ieder geval in mijn bijzijn.
Is alles rondom onze caravan zonneschijn?
- Nee, er was een lekkage omdat R. en ik in de winter verzuimd hadden 'de leidingen uit te blazen.' De loodgieter had nog nooit zoiets stoms gezien.
- Nee, er is nogal wat bejaard spul en ook veel white trash. Is dat erg? Nee. Het is, vanuit antropologisch oogpunt, een interessante ervaring. Ik bestudeer de hele dag iedereen. In de volksmond ook wel loeren.
Dus interessant ja. Maar is het gezellig? Nee.
R. vroeg me na een fles rode wijn en voordat hij de schuifpui zou sluiten of ik nog iets over de camping wilde roepen. Ik overwoog 'White trash', maar dat begrijpen ze toch niet.
'Dat begrijpen ze toch niet' zei R. die me al 18 jaar kent.
Oja. Het kopje van deze Louter:
Onze hoogebejaarde buurvrouw is zojuist overleden. Die caravan komt te koop. Dus als je leuk en interessant bent, en ons gras wilt maaien en ons als buren wilt (en wij willen jou) is dit een kans.
