2/21/2006
Tijdschrijven
Ik liep met de gedistingeerde oude professor, die allang met pensioen had kunnen zijn, over de gang. Hij vroeg hoe het er tegenwoordig aan toeging op de universiteit. Ik vertelde dat ik voor bijna al mijn onderzoeken een opdrachtgever had. Hij vroeg naar de voordelen. Nou, dat mensen geinteresseerd zijn in mijn onderzoek. Dat je een publiek hebt. Dat je het gevoel hebt dat je werk ertoe doet.
'Aha. En de nadelen?'
'Dat ik moet tijdschrijven'
'Tijdschrijven? Wat is dat?'
'Dat ik elke dag moet bijhouden hoeveel tijd ik aan welke projecten heb besteed.'
'Net als in de fabriek dus' concludeerde de oude professor.
Ik liep met de gedistingeerde oude professor, die allang met pensioen had kunnen zijn, over de gang. Hij vroeg hoe het er tegenwoordig aan toeging op de universiteit. Ik vertelde dat ik voor bijna al mijn onderzoeken een opdrachtgever had. Hij vroeg naar de voordelen. Nou, dat mensen geinteresseerd zijn in mijn onderzoek. Dat je een publiek hebt. Dat je het gevoel hebt dat je werk ertoe doet.
'Aha. En de nadelen?'
'Dat ik moet tijdschrijven'
'Tijdschrijven? Wat is dat?'
'Dat ik elke dag moet bijhouden hoeveel tijd ik aan welke projecten heb besteed.'
'Net als in de fabriek dus' concludeerde de oude professor.
