<$BlogRSDUrl$>

2/22/2006

 
Marathon Man

Tijdens een lunch op het werk vertelde ik dat R over een maandje de marathon van Rotterdam gaat lopen. Mijn jonge collega met blonde krullen, jongenslijf en blauwe ogen zei:

'Cool. Ik ga 'm ook lopen.'
'Ben je al in training?'
'Nee, daar moet ik inderdaad maar eens mee beginnen.'
'Maar dat kan toch nooit!' zei ik, denkend aan R's schema. Er zijn bezoeken aan de sportarts. Er zijn hardloopschema's. Er zijn altijd weer nieuwe gadgets die beslist gekocht moeten worden: een riem met daarin lusjes waarin miniscule flesje passen; energy bars, harstslagmeters, drinkbare gels. Er zijn duurlopen van drie uur. Weekplanningen. Maandplanningen.
Marathon is serious business.

'Mwah. Ik hoef niet zo te trainen.'
'Je hebt het hier wel over de marathon hoor', zei ik op m'n hittepetitterigst.
'Ja, nou, je begint gewoon met lopen en na drie uur kom je wel aan', zei de jonge collega op zijn laconiekst.
'Drie uur? Weet je wel wat je zegt? Dat is een supertijd.'
'Je weet echt niet waar je het over hebt' viel mijn collega en amateur hardloper me bij.
Mijn collega en ik schudde nog eens het hoofd over zoveel jeugdige overmoed en onwetendheid.

'Nou, vorige keer liep ik anders drie uur en drie minuten.'
Mijn collega en ik sloten onze monden.

'En dan loop je zeker ook nog eens op oude schoenen?' vroeg ik, inmiddels wat jaloers.
'Nee, van mijn moeder moest ik nieuwe kopen. Ga je trouwens nog kijken naar de marathon?' vroeg de jonge collega.
'Jazeker, ik wil R aanmoedigen. En jou nu ook.'
'Als je dan nog een half banaantje voor mij zou hebben...'

'Zeg dit maar niet tegen R', raadde mijn collega me aan.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?