12/21/2005
Vakantie
Ok ok. (zie mijn vorige postje). Point taken. Mail verzonden, met ander onderwerp en (mijn schaamte over de reacties op) de lezing als trouwens toegevoegd. Nog geen reactie van de spreker.
Maar vandaag is vandaag. De eerste dag van mijn vakantie. We doen allang niet meer aan echte vakanties, met vliegtuig en bestemming en zo. Vandaag besloten we naar de markt op het Afrikaanderplein te gaan. Als gezinsuitje, en ook nog eens op loopafstand van mijn huis.
De mevrouw bij de viskraam (waar zijn de viswijven gebleven?) had een klantencursus gevolgd. Ik was er zo een van klok en klepel, dat was duidelijk. Ik wilde een scholletje, maar verder wist ik helemaal niets. 'Ik wil een scholletje, gewoon, zoals je 'm krijgt in het restaurant', zei mijn hulpeloze blik. Ze maakte 'm schoon voor mij en zei nog iets over onder de kraan houden en met een lepeltje of mesje verder schoonmaken.
Ik voelde me helemaal authentiek, zo boodschappen doen op de markt. 'Op de mart' zei mijn moeder altijd. Eerst nog even met het gezin lunchen bij een Chinees met uitzicht op de mart, waar onze kinderen nu eens hartelijk werden verwelkomd. Na een noodlesoep met de scholletjes naar huis.
Ja. En dan thuis.
Het pakketje openen. Het stinkt niet, dat valt dan weer mee. Kijken wat ik met een lepeltje of mesje moet doen. Weet ik veel. Ik hol halfslachtig een opening uit. Maar ho. Daar komt wel heel veel prut uit. Schoonmaken had de vismevrouw toch al gedaan? Hoort die prut er nu juist bij? De delicatesse van de Schol? Lepel ik nu de lekkernij in de gootsteen?
Gadverredamme. Wat een smerig karwei. Met dat lepeltje lukt het niet goed, want om het hoekje zit nog veel meer zooi. Met lange tanden stop ik mijn vinger in de opening van de vis en krab de drab eruit. Ik heb geen idee om welke ingewanden het hier gaat. En trouwens, of het hier om ingewanden gaat.
De scholletjes gaan in de pan.
Ik zie kuit zitten. Hoe heb ik dat net over het hoofd kunnen zien?
Moet je die verwijderen? Vast. Ik probeer met de pollepel de kuit te verwijderen. De schol valt half uiteen onder mijn pogingen met de veel te botte pollepel. Dan maar een aardappelschilmesje. Ik beschadig de graatstructuur. De vis valt uiteen.
Godverruhdomme.
'Mamma, wat zeg je', vraagt Lena.
'Mamma bakt een visje. We gaan zo aan tafel.'
Ok ok. (zie mijn vorige postje). Point taken. Mail verzonden, met ander onderwerp en (mijn schaamte over de reacties op) de lezing als trouwens toegevoegd. Nog geen reactie van de spreker.
Maar vandaag is vandaag. De eerste dag van mijn vakantie. We doen allang niet meer aan echte vakanties, met vliegtuig en bestemming en zo. Vandaag besloten we naar de markt op het Afrikaanderplein te gaan. Als gezinsuitje, en ook nog eens op loopafstand van mijn huis.
De mevrouw bij de viskraam (waar zijn de viswijven gebleven?) had een klantencursus gevolgd. Ik was er zo een van klok en klepel, dat was duidelijk. Ik wilde een scholletje, maar verder wist ik helemaal niets. 'Ik wil een scholletje, gewoon, zoals je 'm krijgt in het restaurant', zei mijn hulpeloze blik. Ze maakte 'm schoon voor mij en zei nog iets over onder de kraan houden en met een lepeltje of mesje verder schoonmaken.
Ik voelde me helemaal authentiek, zo boodschappen doen op de markt. 'Op de mart' zei mijn moeder altijd. Eerst nog even met het gezin lunchen bij een Chinees met uitzicht op de mart, waar onze kinderen nu eens hartelijk werden verwelkomd. Na een noodlesoep met de scholletjes naar huis.
Ja. En dan thuis.
Het pakketje openen. Het stinkt niet, dat valt dan weer mee. Kijken wat ik met een lepeltje of mesje moet doen. Weet ik veel. Ik hol halfslachtig een opening uit. Maar ho. Daar komt wel heel veel prut uit. Schoonmaken had de vismevrouw toch al gedaan? Hoort die prut er nu juist bij? De delicatesse van de Schol? Lepel ik nu de lekkernij in de gootsteen?
Gadverredamme. Wat een smerig karwei. Met dat lepeltje lukt het niet goed, want om het hoekje zit nog veel meer zooi. Met lange tanden stop ik mijn vinger in de opening van de vis en krab de drab eruit. Ik heb geen idee om welke ingewanden het hier gaat. En trouwens, of het hier om ingewanden gaat.
De scholletjes gaan in de pan.
Ik zie kuit zitten. Hoe heb ik dat net over het hoofd kunnen zien?
Moet je die verwijderen? Vast. Ik probeer met de pollepel de kuit te verwijderen. De schol valt half uiteen onder mijn pogingen met de veel te botte pollepel. Dan maar een aardappelschilmesje. Ik beschadig de graatstructuur. De vis valt uiteen.
Godverruhdomme.
'Mamma, wat zeg je', vraagt Lena.
'Mamma bakt een visje. We gaan zo aan tafel.'
