louterlog

 In de trein

Schuin tegenover mij zat een bejaard echtpaar. De man zag er rebels uit. Zijn kleding was nonchalant, zijn haar weerbarstig. Naast hem zat een strenge mevrouw, met haar pony lijnrecht halverwege haar voorhoofd geknipt. Ze lazen beiden de krant.

'Kijk. Hier kost diezelfde reis naar Lissabon 99 euro minder dan bij van Ooijen', zei de man.
'Vertrekdata in februari?' vroeg de vrouw.
'Ja, in februari' zei de man
'Hoeveel dagen?'
'Tien'
'Zit er ook een zwembad bij?' ging de vrouw het volgende item van de checklist langs.
'Even kijken.' Zijn vergeelde vingernagel bibberde over de kolommen. Hij zette zijn bril op voor de kleine lettertjes. 'Voor gebruik van het zwembad rekenen ze 80 euro extra' wist hij tenslotte te melden.
'Dat heb ik er wel voor over' zei de vrouw.
'Niks ervan. Ik ga toch niet naar Lissabon om in het zwembad te liggen...' zei de man beslist.
'Nou, ik wel. Ik vind zwemmen fijn'
'Ik vind zwemmen ook fijn. Daar gaat het niet om. Maar zwemmen kun je overal. Je gaat niet speciaal naar Lissabon om in het zwembad te liggen.'
'Ik wel' hield de vrouw vol, terwijl ze haar gezicht afwendde.
'80 euro. Stel dat je drie keer wilt zwemmen. Dan kun je nog beter een kaartje kopen voor een zwembad. Wat zal dat nu helemaal kosten, toegang tot het zwembad?' zei de man op geirriteerde toon.
'Dat weet je best. Drie euro vijftig' zei de vrouw nog steeds terwijl ze uit het raam keek.
'Ja, in Nederland kost het drie euro vijftig. Maar niet in Lissabon hoor. We nemen geen zwembad.'
'Daar is het laatste woord nog niet over gezegd'
'Ik denk het wel' zei hij wat zachter
'Mooi niet' zei zij gedempt.

En ze lazen allebei verder in hun deel van de krant.

Recept voor een lang huwelijk, waarschijnlijk.