9/26/2005
Afwachten
Ik liep het terras op en zag de projectleider in beige zomerpak zitten. Zodra hij me zag, stond hij op om me te begroeten. Ik zag een oranje-blauw strikje in zijn knoopsgat zitten. Kennelijk was hij geridderd in de tussentijd. Na de drie kussen duwde hij me iets van zich af, zijn handen nog op mijn schouders. Hij nam me op van top tot teen. Zijn ogen gleden naar beneden, en weer omhoog. En nog eens naar beneden.
'Zo, dat valt niets tegen toch, hoe je eruit bent gekomen?' Stelde hij vragend vast, zijn linkerhand nog steeds op mijn schouder.
'Hoe bedoel je?'
'Nou, dat is toch altijd maar afwachten, hoe vrouwen uit de zwangerschap komen. Jij bent niet veel dikker geworden, toch?'
Ik liep het terras op en zag de projectleider in beige zomerpak zitten. Zodra hij me zag, stond hij op om me te begroeten. Ik zag een oranje-blauw strikje in zijn knoopsgat zitten. Kennelijk was hij geridderd in de tussentijd. Na de drie kussen duwde hij me iets van zich af, zijn handen nog op mijn schouders. Hij nam me op van top tot teen. Zijn ogen gleden naar beneden, en weer omhoog. En nog eens naar beneden.
'Zo, dat valt niets tegen toch, hoe je eruit bent gekomen?' Stelde hij vragend vast, zijn linkerhand nog steeds op mijn schouder.
'Hoe bedoel je?'
'Nou, dat is toch altijd maar afwachten, hoe vrouwen uit de zwangerschap komen. Jij bent niet veel dikker geworden, toch?'
