<$BlogRSDUrl$>

3/30/2005

 
Gefeliciteerd

De wasmachine piepte en schuurde. Toen kwamen er rookpluimpjes uit de achterkant en draaide de trommel niet meer. Met een vierde gezinslid op komst wilde ik dit meest essentiele element in ons huishouden zo snel mogelijk vervangen.

De verkoper in de witgoedzaak liet de hoogzwangere vrouw en haar man eerst drie rondjes om het wasmachine-eiland lopen. Daarna kwam hij op ons af: 'kan ik jullie van dienst zijn?'

'Tsja, met een kleine op komst' *knipoog naar mij* 'is een goede wasmachine onontbeerlijk. Ik wil niets ten kwade zeggen van deze machines' *royaal gebaar naar rijtje links van ons* 'maar dit is toch de top waar je over praat.'
'Kijk, deze machine. 7 kg. En dat is fijn hoor, met zo'n kleine op komst' *knipoog naar mij* 'alles kan erin, luiers, kleertjes...'

Luiers, luiers, denk ik nog. Luiers zijn van papier en die gooi je gewoon in de vuilnisbak.

'En als je er minder dan 7 kg indoet, past hij automatisch de hoeveelheid water aan. Ja, er zit een weegschaal in en als er minder was inzit -je wilt bijvoorbeeld snel even wat luiers wassen- dan gebruikt-ie ook minder water. En dat merk je weer als de Eneco je aanschrijft'
*knipoog naar R.*

'Dit is het snelprogramma. Stel, de luiers zijn bijna op en je wilt snel even wassen. Dan gooi je ze gewoon even op dit programma' *knikt veelbetekend naar mij*

De verkoper ging nog even door. Hij had beet en liet ons niet meer los. Er zijn mensen die eerst de consumentengids raadplegen en daarna een vergelijkende prijsstudie maken voor zij overgaan tot zo'n grote aanschaf, maar zo zijn wij niet. Wij gaan naar de witgoedhandel op de hoek en laten ons een ding aansmeren omdat die verkoper hier de grootste bonus op krijgt.

We liepen naar de kassa.
'Dan moeten we nu dus onderhandelen', fluisterde R. mij toe.
De verkoper leek het gehoord te hebben. Hij noemde vanaf het scherm de bedragen.
De wasmachine kostte 715 euro.
'Die 15 euro krijgen jullie van mij'
' 5 euro verwijderingsbijdrage...daar kan ik niets van maken. Die moet gewoon blijven staan. Maar de bezorgkosten...foetsie. 40 euro. Die halen we eraf. Zo. Dat is beter he.'
Wij knikten gedwee aan de andere zijde van de toonbank.
'Zo. En dan nu de garantie. Daar kan ook nog wel wat af, vind je niet?'

Hij printte de bon en liep met zijn wijsvinger nog eens alle bedragen af die hij credit en debet had geboekt. 'Dat is al met al toch mooi 65 euro korting!'
Wij knikten weer.
Tot zover onze onderhandelingsvaardigheden.

Hij pakte de bon en niette die met een grote zwaai aan een folder vast. Hij vouwde de bon met grote nauwkeurigheid in de naden van de brochure, alsof het een heilig boekwerk was.
Ik strekte mijn hand uit om de bon in ontvangst te nemen, maar hij begon zijn speech.
'Zo, dan is de wasmachine nu van u. Mag ik u feliciteren met deze aankoop. Ik weet zeker dat u er veel plezier aan zult beleven.' Pas nadat hij mijn hand en die van R. ferm had geschud, kregen we de bon.

En toen we de winkel uitliepen, hoorden we hem ons nog naroepen:
'En een heel fijne dag nog. Maar dat zal wel lukken, na zo'n aankoop'

This page is powered by Blogger. Isn't yours?