<$BlogRSDUrl$>

2/14/2005

 
Kunst kopen

Niet zo vaak, of nog nooit, had ik zo'n hippe jongeling aan mijn deur gehad. En mooi, dat was hij ook.
'Dag mevrouw. Mijn naam is Jeremy Wilson. Ik ben van de kunstacademie. Wilt u kunst kopen?'

Hij had een grote map onder zijn arm. Ik liet hem binnen waarop hij de boel begon uit te stallen. Het bleken werken van hem en zijn collega- eindexamen studenten. Hij vertelde enthousiast, vooral over die abstracte werken. Ik leerde wat over techniek. Over het systeem met galerieen (waardeloos, dan gaat er maar 30 procent naar ons). Na een half uur waren we bij het laatste werk gekomen.

'En zit er nog werk bij van jou?'
'Ja, die abstracte werken. Ik verkoop veel aan kantoren'.
Net afgegestudeerd en nu al producent van kantoorkunst.

R. kwam erbij. We kochten twee kunstwerken. Vrolijke werken voor op de kinderkamers.
Jeremy was blij. Ik hoopte dat ik hem, kunstenaar van abstracte werken, niet beledigd had om het meest figuratieve te kiezen. Maar het leek hem niet te deren. Hij was tevreden met deze verkoop. En wij ook.

'Nou dag mevrouw'
Dat deerde mij wel. Dat zo'n mooie kunstenaar mij mevrouw noemde. Zoveel scheelden we toch ook weer niet?

This page is powered by Blogger. Isn't yours?