1/17/2005
Net als in de film
Stipt 15.00 uur arriveerde ik in het voormalige havenpakhuis dat nu geschikt was gemaakt voor bewoning. Het oogde industrieel: het hele huis bestond uit één grote ruimte, drie verdiepingen met vides, open ruimten, hoge plafonds. De bakstenen en de stalen draagbalken waren nog zichtbaar. Midden in de open ruimte stond een container. Het bleek de badkamer te zijn. Het was het mooiste huis waar ik ooit was geweest.
Lena en ik waren, samen met nog twee moeders en kinderen, voor de zondagmiddag uitgenodigd bij moeder 4. De moeders kwamen om te praten en te drinken, de kinderen om te spelen. De moeders (midden-laat dertigers) spraken over werk, relaties, kinderen, ambities, slaapgebrek, opvoeding. Bij niemand was alles perfect, maar iedereen zag er gelukkig uit, met alle kansen en beperkingen die het leven als werkende moeder geeft.
De kindertjes zaten afwisselend op schoot, dan weer speelden ze op de grond. De een stootte wat om, de ander had een poepluier en een derde viel van het fietsje. Maar dat was allemaal geen probleem. De moeders praatten en dronken en ik voelde me de ster van nog een te verschijnen tv serie.
Stipt 15.00 uur arriveerde ik in het voormalige havenpakhuis dat nu geschikt was gemaakt voor bewoning. Het oogde industrieel: het hele huis bestond uit één grote ruimte, drie verdiepingen met vides, open ruimten, hoge plafonds. De bakstenen en de stalen draagbalken waren nog zichtbaar. Midden in de open ruimte stond een container. Het bleek de badkamer te zijn. Het was het mooiste huis waar ik ooit was geweest.
Lena en ik waren, samen met nog twee moeders en kinderen, voor de zondagmiddag uitgenodigd bij moeder 4. De moeders kwamen om te praten en te drinken, de kinderen om te spelen. De moeders (midden-laat dertigers) spraken over werk, relaties, kinderen, ambities, slaapgebrek, opvoeding. Bij niemand was alles perfect, maar iedereen zag er gelukkig uit, met alle kansen en beperkingen die het leven als werkende moeder geeft.
De kindertjes zaten afwisselend op schoot, dan weer speelden ze op de grond. De een stootte wat om, de ander had een poepluier en een derde viel van het fietsje. Maar dat was allemaal geen probleem. De moeders praatten en dronken en ik voelde me de ster van nog een te verschijnen tv serie.
