louterlog

 En wat ook niet helpt

Ik heb verschillende talenten. Zo kan ik goed casten, kan ik redelijk geslaagd mijn entree maken op een feestje vol onbekenden. Mijn grootste talent is waarschijnlijk zelfmedelijden belijden in tijden van ziekte en cholera.

Nu ben ik al dagen aan het snotteren. Niet doodziek, maar ook niet verend van gezondheid. Maandag en dinsdag was ik thuisgebleven. R. wist wat van hem werd verwacht en zei meerdere keren hoe ziek, hoe zielig. Het liefst legde ik zijn hand even op mijn voorhoofd, om hem te laten zeggen dat ik vast koorts had. Meten doe ik niet, want dan zou de thermometer wel eens iets anders kunnen beweren.

Als kind stopte ik de thermometer in de hete thee, of hield ik 'm tegen de gloeilamp. Veertig graden koorts mam!

Omdat de mailtjes echt uit mijn box dreigden te puilen, ging ik woensdag maar weer naar mijn werk. Ik sleurde mezelf er naar toe.
- Je bent nog niet beter, zie ik.
- Zo, wat zie jij eruit. Wat doe je hier?
- Nou, meer dood dan levend, zou ik zeggen.
- Ga toch naar huis.

Medeleven maakt het nog erger. Ik voel me met de minuut zieker en zieliger worden. Ik ga naar huis.