<$BlogRSDUrl$>

11/24/2004

 
Omen

Mijn voorheen-de-leermeester-nu-vriend wees me op een vacature. Het was echt iets voor mij, vond hij. Ik bekeek 'm en 't leek me wat te hoog gegrepen: voor zo'n salaris zoeken ze iemand 2x formaat Louter. Maar inhoudelijk was de vacature zo op mijn lijf geschreven dat ik toch wat begon te fantaseren, ik kon er niets aan doen. Buitenland, verhuizen, hard werken...het klonk allemaal zo gek nog niet.

Vannacht droomde ik het sollicitatiegesprek dat plaatshad in de open lucht. Ik zat op een harde rechte keukenstoel op een zonnige binnenplaats en de commissie stond voor mij onder een afdak. De commissie bestond uit drie heren. Twee waren er op leeftijd, de ander rond de dertig. Zij stonden gedrieen tot aan hun middel in het water. Ik vermoedde dat het een studentikoze test was, en dat ik eigenlijk ook in het water zou moeten springen. Ik stond een paar keer weifelend op, maar deed het uiteindelijk toch niet want ik wist niet zeker dat het van mij werd verwacht om bij hen in de waterbak te plonzen.

We voerden het gesprek in het Engels. Volzin na volzin rolde uit mijn mond, ik stond er zelf verbaasd over. Na het kruisverhoor kwam een vierde man de trap afgelopen. Hij liep met uitgestrekte hand naar me toe en feliciteerde me met de baan. De drie commissieleden spatten elkaar nat en vertoonden het gedrag van uitgelaten puppies.

Ik denk dat ik ga solliciteren.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?