11/22/2004
Maandagmorgen
Maandagmorgen maandagmorgen grijze wolken in mijn kop
Maandagmorgen maandagmorgen en het weekend zit erop
waarom moet het nu al maandag morgen zijn
Maandagmorgen, maandagmorgen
dag morgen, dag morgen
was ooit het winnende lied op een songfestival op mijn middelbare school.
Dit lied won het ruimschoots van mijn inzending, getiteld: 'Puma nike en kappa'
(Neuwe merken, nieuwe schulden/ hoe krijg ik die afbetaald/ niets onder de honderd gulden/ als het de groep maar haalt)
Aan dit maandagmorgen lied moest ik vanochtend denken.
De wekker ging. Ik overwoog om me ziek te melden. Zo weinig zin hebben in je werk, kan ook doorgaan voor ziekte, hield ik mezelf voor.
Mijn calvinistische ik overwon. Ik rende naar de trein en haalde nog net de trein van tien over acht.
Met nog geen tien minuten onderweg, bleek er een grote stroomstoring te zijn. Mijn trein ging niet verder en er zou voorlopig niets gebeuren. Ladingen mensen ijsbeerden op het perron, de mobiele telefoon aan het oor.
'De oorzaak van de stremming is niet bekend. De maatregelen zijn ook nog niet bekend. Excuses voor het ongemak', riep de stem onophoudelijk.
Ik besloot met de tram terug naar huis te gaan. Eenmaal in de tram bleek er een grote aanrijding op de Coolsingel te zijn, waar al 'mijn' trams overheen moeten. We stonden vast met de tram. Eerst riep de bestuurder om wat er aan de hand was, en vervolgens legden de twee kaartjesknippers het nog uit aan wie het wilde. In de tram zaten bijna alleen maar mensen die geen Nederlands verstonden. Een zwarte mevrouw die wel Spaans maar geen Nederlands verstond, werd boos. In het spaans begon ze te schelden en met haar lange nagel op het sleutelbeen van de kaartjesknipper te tikken.
De kaartjesknipper legde het allemaal nog eens rustig uit: 'er is een ongeluk gebeurd, een accident, trouble, en we kunnen niet verder. Stop' maar de mevrouw werd niet gekalmeerd door zijn woorden zo die zo rusitg werden uitgesproken dat het wel een mantra leek.
Uiteindelijk arriveerde ik een anderhalf uur na mijn vertrek weer thuis, om weer naar mijn werk te gaan. Het is maandag.
Maandagmorgen maandagmorgen grijze wolken in mijn kop
Maandagmorgen maandagmorgen en het weekend zit erop
waarom moet het nu al maandag morgen zijn
Maandagmorgen, maandagmorgen
dag morgen, dag morgen
was ooit het winnende lied op een songfestival op mijn middelbare school.
Dit lied won het ruimschoots van mijn inzending, getiteld: 'Puma nike en kappa'
(Neuwe merken, nieuwe schulden/ hoe krijg ik die afbetaald/ niets onder de honderd gulden/ als het de groep maar haalt)
Aan dit maandagmorgen lied moest ik vanochtend denken.
De wekker ging. Ik overwoog om me ziek te melden. Zo weinig zin hebben in je werk, kan ook doorgaan voor ziekte, hield ik mezelf voor.
Mijn calvinistische ik overwon. Ik rende naar de trein en haalde nog net de trein van tien over acht.
Met nog geen tien minuten onderweg, bleek er een grote stroomstoring te zijn. Mijn trein ging niet verder en er zou voorlopig niets gebeuren. Ladingen mensen ijsbeerden op het perron, de mobiele telefoon aan het oor.
'De oorzaak van de stremming is niet bekend. De maatregelen zijn ook nog niet bekend. Excuses voor het ongemak', riep de stem onophoudelijk.
Ik besloot met de tram terug naar huis te gaan. Eenmaal in de tram bleek er een grote aanrijding op de Coolsingel te zijn, waar al 'mijn' trams overheen moeten. We stonden vast met de tram. Eerst riep de bestuurder om wat er aan de hand was, en vervolgens legden de twee kaartjesknippers het nog uit aan wie het wilde. In de tram zaten bijna alleen maar mensen die geen Nederlands verstonden. Een zwarte mevrouw die wel Spaans maar geen Nederlands verstond, werd boos. In het spaans begon ze te schelden en met haar lange nagel op het sleutelbeen van de kaartjesknipper te tikken.
De kaartjesknipper legde het allemaal nog eens rustig uit: 'er is een ongeluk gebeurd, een accident, trouble, en we kunnen niet verder. Stop' maar de mevrouw werd niet gekalmeerd door zijn woorden zo die zo rusitg werden uitgesproken dat het wel een mantra leek.
Uiteindelijk arriveerde ik een anderhalf uur na mijn vertrek weer thuis, om weer naar mijn werk te gaan. Het is maandag.
