11/05/2004
Lief
Veel academische romans gaan over affaires tussen student en docent, meestal een man van middelbare leeftijd en een studente met lange benen. En het loopt altijd slecht af.
Voor mij gaan die romans niet op. Ik ben 34 en vind de jongetjes- en meisjesstudenten ontstellend jong. Sommigen vind ik vertederend, een enkeling slim, en ander wat brutaal. Maar ik heb nog nooit een student aantrekkelijk gevonden.
(Ok, vooruit, eenmaal vond ik een student aantrekkelijk. Hij was slim, grappig, goed gebekt, niet-europees aantrekkelijk. Toen keek ik zijn tentamen na en het viel me toch zo tegen wat hij ervan bakte. Normaal was hij zo witty, dacht sneller dan ik, en nu geeft hij van die standaard antwoorden...laat me eens kijken...lees ik wel wat er staat...hij bedoelt vast dit...en dit is toch eigenlijk ook wel beter dan standaard...zo kwam hij toch hoger uit dan de 6,5 die hij eigenlijk verdiende, als ik diep in mijn hart kijk.)
Maar goed, meestal zijn studenten eerder aandoenlijk dan aantrekkelijk. Afgelopen jaar heb ik een student begeleid bij zijn eindscriptie. Het was geen sterke student, maar een harde werker. Hij wilde zo graag. Zoog alle informatie op, werkte keihard en heeft uiteindelijk, met aardig wat hulp, een mooie scriptie geschreven.
Vandaag mailde hij me. Eerst had hij daar en daar gewerkt, maar nu had hij zijn droombaan bemachtigd. 'Dat is zeker niet in de laatste plaats te danken aan jou. Ik heb meer van jou geleerd in de periode dat ik mijn scriptie schreef dan de hele studieperiode ervoor. Nu nog pas ik dagelijks de methoden en inzichten toe die ik van jou heb geleerd. Ik weet zeker dat ik deze baan mede aan jou heb te danken en daarvoor wil ik je bedanken.'
Weer zo'n een schatje.
Veel academische romans gaan over affaires tussen student en docent, meestal een man van middelbare leeftijd en een studente met lange benen. En het loopt altijd slecht af.
Voor mij gaan die romans niet op. Ik ben 34 en vind de jongetjes- en meisjesstudenten ontstellend jong. Sommigen vind ik vertederend, een enkeling slim, en ander wat brutaal. Maar ik heb nog nooit een student aantrekkelijk gevonden.
(Ok, vooruit, eenmaal vond ik een student aantrekkelijk. Hij was slim, grappig, goed gebekt, niet-europees aantrekkelijk. Toen keek ik zijn tentamen na en het viel me toch zo tegen wat hij ervan bakte. Normaal was hij zo witty, dacht sneller dan ik, en nu geeft hij van die standaard antwoorden...laat me eens kijken...lees ik wel wat er staat...hij bedoelt vast dit...en dit is toch eigenlijk ook wel beter dan standaard...zo kwam hij toch hoger uit dan de 6,5 die hij eigenlijk verdiende, als ik diep in mijn hart kijk.)
Maar goed, meestal zijn studenten eerder aandoenlijk dan aantrekkelijk. Afgelopen jaar heb ik een student begeleid bij zijn eindscriptie. Het was geen sterke student, maar een harde werker. Hij wilde zo graag. Zoog alle informatie op, werkte keihard en heeft uiteindelijk, met aardig wat hulp, een mooie scriptie geschreven.
Vandaag mailde hij me. Eerst had hij daar en daar gewerkt, maar nu had hij zijn droombaan bemachtigd. 'Dat is zeker niet in de laatste plaats te danken aan jou. Ik heb meer van jou geleerd in de periode dat ik mijn scriptie schreef dan de hele studieperiode ervoor. Nu nog pas ik dagelijks de methoden en inzichten toe die ik van jou heb geleerd. Ik weet zeker dat ik deze baan mede aan jou heb te danken en daarvoor wil ik je bedanken.'
Weer zo'n een schatje.
