louterlog

 Laatste

Mijn vader rijdt al zestien jaar in dezelfde paarse Opel Vectra, die hij destijds tweedehands kocht. De deuren kunnen niet meer op slot want er is ooit iets mis gegaan met de sloten. De achterbak kan niet meer open.
Zelfs met mijn ogen dicht zou ik zijn auto herkennen: hij rookt al zestien jaar zijn cabellero zonder filter in deze auto ('maar wel met het raampje open, dus dat kun je niet ruiken').

Gisteren belde hij me op.

- Ik heb een nieuwe auto gekocht, een Saab.
- Zo, is-ie mooi?
- Hij is heel mooi. Ik heb nog nooit zo'n mooie auto gehad. Hij schakelt heel soepel. En er zitten van die piepjes in die waarschuwen als je ergens tegenaan rijdt, en van die luxe bekleding, en een cd speler...nouja, je kent het allemaal wel.
- Wat een extravagantie pappa!
- Ja, het is toch mijn laatste auto. Ik ga zo dood.
- Dat zeg je al jaren pappa. Dat zei je ook bij die winterjas die je 6 jaar geleden kocht.
- Ja ja, maar nu weet ik het. Je vadertje is er niet lang meer.
- Pap, je gaat niet dood.
- Jewel, jewel..en wat ik dan met zo'n mooie auto moet weet ik eigenlijk ook niet. Hij kan niet mee de doodskist in.
- Pap, geniet nu toch gewoon van deze auto. Ben je er blij mee?
- Als een kind zo blij. Tot ik doodga dan.