louterlog

 Klaas

Zaterdagmiddag bezochten wij Sinterklaas. Lena leek ons nog wat klein (dik 1,5 jaar) om er lol aan te beleven, maar er zouden meer kindertjes zijn die zij kende. De kleine ruimte was bepakt. De ouders zaten en stonden achterin, de kinderen kropen naar voren om zo dicht mogelijk bij Sinterklaas en Zwarte Piet te zijn. Om beurten mochten ze bij de Sint op schoot klimmen. Lena verroerde zich niet en bleef veilig bij mij op schoot.

Dit was een zachtmoedige uitvoering van de Sint. Geen dreigementen, alleen maar complimentjes hoe goed de kinderen zongen, en hoe mooi hun tekeningen waren. Lena keek toe, maar zei niets. Ze vermaakte zich wel, maar echt onder de indruk was ze niet van haar eerste Sint en Piet.

Eenmaal thuis gingen we over tot de orde van de dag: kleuren, plakken, eten, wandelen. Geen spoor meer van sinterklaas.

Na de finale van Cameretten kwamen R. en ik rond twaalven thuis. De oppas zei dat Lena wat onrustig had gepiept, maar vooralsnog sliep ze door. Tijdens het uitzwaaien van de oppas hoorden we boven gehuil. Lena stond rechtop in haar bedje:
'Klaas, klaas!'

Volgende keer meer nazorg.