10/11/2004
Twijfel
Twee meisjes van een jaar of vijftien bereiden hun huiswerk voor in de trein. Ze hebben make-up op, dragen hakjes van de hipste soort. De één draagt een naveltruitje, de ander heeft één schouder bloot met haar modieuze jaren tachtig outfit. De trein heeft vertraging en ze maken zich zorgen dat ze te laat komen voor hun presentatie. Boven hun witte vellen met veel fluoriserende stiften zie ik een kopje: het humanisme.
'Dit vind ik een diepe uitspraak', zegt het meisje met de paardestaart tegen haar medescholiere 'Wie nooit twijfelt, leert niets' leest ze een tikkeltje langzaam en plechtig voor.
'Ja, mooi is dat. Maar dat geldt voor alles'
'Hoezo?'
'Wie nooit twijfelt, kan niet echt houden-van'
'Tsja, als je het zo bekijkt...'
'Wie nooit twijfelt, kan niet echt genieten. Wie nooit twijfelt...' het meisje kan zo één twee drie niet een nieuwe toepassing verzinnen.
'Wie nooit twijfelt, leeft niet!' , waarop beide filosofen beginnen te giechelen.
Twee meisjes van een jaar of vijftien bereiden hun huiswerk voor in de trein. Ze hebben make-up op, dragen hakjes van de hipste soort. De één draagt een naveltruitje, de ander heeft één schouder bloot met haar modieuze jaren tachtig outfit. De trein heeft vertraging en ze maken zich zorgen dat ze te laat komen voor hun presentatie. Boven hun witte vellen met veel fluoriserende stiften zie ik een kopje: het humanisme.
'Dit vind ik een diepe uitspraak', zegt het meisje met de paardestaart tegen haar medescholiere 'Wie nooit twijfelt, leert niets' leest ze een tikkeltje langzaam en plechtig voor.
'Ja, mooi is dat. Maar dat geldt voor alles'
'Hoezo?'
'Wie nooit twijfelt, kan niet echt houden-van'
'Tsja, als je het zo bekijkt...'
'Wie nooit twijfelt, kan niet echt genieten. Wie nooit twijfelt...' het meisje kan zo één twee drie niet een nieuwe toepassing verzinnen.
'Wie nooit twijfelt, leeft niet!' , waarop beide filosofen beginnen te giechelen.
