<$BlogRSDUrl$>

9/20/2004

 
Wachten

We moesten te lang wachten in het kamertje waar de verf was afgebladderd en waar we uitkeken op het zwerfvuil van Rotterdam Zuid. Was het toch wel een goede keuze geweest om mijn gezondheid in handen van deze praktijk te leggen?

De wel erg jonge vrouw kwam ons halen. Uitgebreid werden mijn adresgegevens, kwalen, mijn familiegeschiedenis en nog veel meer onder de loep genomen. Vervolgens bloedprikken, een buis vol. Inmiddels kan ik dat zonder flauwvallen en dat vind ik al heel wat. En ja, de bloeddruk was uitstekend, evanals de urine.

Ik kon niet wachten. Ik was niet gekomen voor die papierwinkel en die prikkerij. Ik kwam voor het kamertje ernaast.

'Loop maar mee'. Het kleine kamertje was half verduisterd. Ik mocht gaan liggen op de bank, met mijn bloes opgestroopt. Ze zette het teeveetje aan en meteen zagen we daar het drie maanden oude rupsje, 6 cm. al. Het hoofdje was duidelijk te zien, en kijk, daar zijn de handjes. En dan dat hartje dat klopt alsof hij aan het sprinten was.

'Alles is goed', zei de verloskundige. R. en ik keken afwisselend naar het scherm en naar elkaar. Over zes maanden gaan we kennismaken met het broertje of zusje van Lena.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?