<$BlogRSDUrl$>

9/07/2004

 
Alledaags seksisme

We hebben hard gewerkt aan het Europese project waaraan verschillende landen meedoen. In ons team zitten goede, gedegen en ook nog eens leuke mensen. Er wordt veel gelachen en hard gewerkt. We zijn met drie mannen en een vrouw, en die laatste ben ik dus.

Vandaag moesten nog even wat puntjes op de i. Het onderzoek moet volgende week in de internationale groep worden gepresenteerd en dat vergt even wat overleg. We praatten al een tijdje inhoudelijk tot de baas van het project binnenkomt. Ik had hem tot nu toe nog nooit gezien, maar dat zegt niets.

'Loopt alles een beetje?', verstoort hij de vergadering. 'Prima', antwoorden wij als een schoolklas die de tafel van 7 opzegt. 'Ik wil nog even wat zeggen over de presentatie', en terwijl hij dit zegt, loopt hij van de deurpost naar het bureau. Hij plaatst zijn linkervoet op het zitvlak van de stoel naast me. Met zijn linkerhand houdt hij de armleuning van de stoel vast en hangt nu nonchalant over de tafel, half over mij heen.

'De presentaties vinden plaats in de vorm van een beautycontest. De beste presentatie wint' hij houdt zijn adem in en kijkt dan schalks naar mij. 'Maar met een dame in het gezelschap moeten wij het toch kunnen winnen, we hebben je er niet voor niets bijgevraagd.' Ik beantwoord zijn glimlach niet en de anderen kijken ook wat voor zich uit. 'Nou, uh, succes met die presentatie dus', dat wilde ik zeggen' en weg liep de baas.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?