7/05/2004
Geen vakantie
Het begon al met een lege trein vanochtend. En op mijn werk zijn de deuren dicht, de gangen leeg, de lichten uit. De meeste collega's zijn met vakantie. Maar ik werk nog.
En dat voelt goed. Zo goed, dat ik bijna alleen maar aanwezig hoef te zijn en niets hoef te presteren van mezelf. Want hé, ik ben er toch maar mooi terwijl iedereen met zijn kaplaarzen in de plassen loopt te stampen.
Dat is een gevaarlijk gevoel dat makkelijk kan ontaarden in uren surfen, lezen van net-niet echt nodige vakliteratuur, uitvoerige mailen en het maken van andere omtrekkende bewegingen.
Niet zeuren, maar doen, was mijn nieuwe adagium, weet u nog wel. Dus heb ik net in Outlook een lijstje gemaakt met mijn taken, bij wijze van tegengif. Daarbij is het de kunst om de taken zo te definieren, dat je de meeste vinkjes kunt plaatsen. Want dat is een lekker gevoel. Voorlopig viel er weinig af te vinken. Ik heb het veel drukker dan ik dacht. Niet zeuren maar doen. Nog 10 vinkjes te gaan.
Het begon al met een lege trein vanochtend. En op mijn werk zijn de deuren dicht, de gangen leeg, de lichten uit. De meeste collega's zijn met vakantie. Maar ik werk nog.
En dat voelt goed. Zo goed, dat ik bijna alleen maar aanwezig hoef te zijn en niets hoef te presteren van mezelf. Want hé, ik ben er toch maar mooi terwijl iedereen met zijn kaplaarzen in de plassen loopt te stampen.
Dat is een gevaarlijk gevoel dat makkelijk kan ontaarden in uren surfen, lezen van net-niet echt nodige vakliteratuur, uitvoerige mailen en het maken van andere omtrekkende bewegingen.
Niet zeuren, maar doen, was mijn nieuwe adagium, weet u nog wel. Dus heb ik net in Outlook een lijstje gemaakt met mijn taken, bij wijze van tegengif. Daarbij is het de kunst om de taken zo te definieren, dat je de meeste vinkjes kunt plaatsen. Want dat is een lekker gevoel. Voorlopig viel er weinig af te vinken. Ik heb het veel drukker dan ik dacht. Niet zeuren maar doen. Nog 10 vinkjes te gaan.
