<$BlogRSDUrl$>

7/14/2004

 
Afscheid

K. had ik al bijna een jaar niet meer gezien. Hij kwam ons nog even gedagzeggen, net voor hij afreisde naar San Francisco. Bulderend kwam hij binnen. We dronken, we aten, en we lachten.

Daarna gingen we de kroeg in, de kroeg die geen koffie schenkt, maar wel veel bieren van de tap heeft en uitstekende wijn en port. Wat fijn om die hand weer even op mijn schouder te voelen, om weer even aangestoken te worden door zijn welhaast kinderlijke overmoed, zijn onwankelbare levenslust. Als hij niet zou kunnen lachen om zichzelf, zou het ergerlijk zijn, zoveel bravour. Maar K. lacht minstens net zo hard om mij als om zichzelf.

We dronken en praatten en lachten tot ik hem moest uitzwaaien. We zeiden: 'er is e-mail en er is internet. We kopen zo'n cameraatje voor op de pc. Tijd en plaats doen er niet meer toe.' Voor de zekerheid kneep ik nog even in zijn arm.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?