4/22/2004
Recensent b.d.
Met tegenzin vertrokken we. Moe, druk op het werk, Lena ziek. Geen ideaal startpunt voor een avondje uit. Pas op de fiets, wind in onze haren, hard trappend om de brug over te komen, kregen we zin in de avond met Marc Marie Huijbregts, al vier maanden geleden geboekt.
Het eerste wat mij opviel is dat het publiek zo gewoon is. Heel anders dan bij een voorstelling moderne dans of bij het Nationaal Toneel. Geen opsmuk. Ze stralen uit: Gewoon een avondje lachen. Tijdens de voorstelling vroeg Marc Marie naar de beroepen van enkele bezoekers. Timmerman, huisvrouw, gepensioneerde. Alleen in de trein zie ik zo'n dwarsdoorsnede van Nederland. Nouja, een witte dwarsdoorsnede dan, dat wel.
Ik maakte een grondige analyse van het stuk en mijn belangrijkste bevindingen deelde ik met R. Niet alleen dat Marc Marie dikker is dan hij op t.v. lijkt, maar vooral over de opbouw van zijn avond, over zijn technieken, over hoe hij de lach aan zijn kont heeft hangen, dat dit onderdeel wel wat korter kon, en dat daar wel wat meer in zat.
Halverwege fluisterde R. mij toe dat ik hier niet namens NRC zat te recenseren maar dat ik gewoon mocht genieten. En toen werd het ook nog leuk.
Met tegenzin vertrokken we. Moe, druk op het werk, Lena ziek. Geen ideaal startpunt voor een avondje uit. Pas op de fiets, wind in onze haren, hard trappend om de brug over te komen, kregen we zin in de avond met Marc Marie Huijbregts, al vier maanden geleden geboekt.
Het eerste wat mij opviel is dat het publiek zo gewoon is. Heel anders dan bij een voorstelling moderne dans of bij het Nationaal Toneel. Geen opsmuk. Ze stralen uit: Gewoon een avondje lachen. Tijdens de voorstelling vroeg Marc Marie naar de beroepen van enkele bezoekers. Timmerman, huisvrouw, gepensioneerde. Alleen in de trein zie ik zo'n dwarsdoorsnede van Nederland. Nouja, een witte dwarsdoorsnede dan, dat wel.
Ik maakte een grondige analyse van het stuk en mijn belangrijkste bevindingen deelde ik met R. Niet alleen dat Marc Marie dikker is dan hij op t.v. lijkt, maar vooral over de opbouw van zijn avond, over zijn technieken, over hoe hij de lach aan zijn kont heeft hangen, dat dit onderdeel wel wat korter kon, en dat daar wel wat meer in zat.
Halverwege fluisterde R. mij toe dat ik hier niet namens NRC zat te recenseren maar dat ik gewoon mocht genieten. En toen werd het ook nog leuk.
