3/09/2004
Vrouwendag
Mijn vriend belde uit Oekraïne. Op het grootste plein van Europa stond nog steeds een beeld van Lenin. Stalin was afgevoerd, maar Lenin peinsde nog over het plein. Dat verbaasde mij na het zien van 'Goodbye Lenin'. Ook een ander standbeeld stond nog overeind: Vrouwendag. Op 8 maart had hij een aantal afspraken met vrouwelijke directeuren gepland, maar die bleken vrij te zijn op vrouwendag.
Kleeft aan vrouwendag in West Europa nog een vleugje feminisme -ik zie altijd weer diezelfde tekst: 'een vrouw zonder man is als een vis zonder fiets' (Gloria Steinem); in Centraal en Oost Europa is het wel anders. De vrouwen hebben daar vrij op 8 maart, oorspronkelijk om hen te bedanken voor hun bijdrage aan de wereldrevolutie. In de praktijk is het een soort extra zoete moederdag. De man des huizes kookt een keer, de kinderen maken het ontbijt. Truttigheid ten top. Alleenstaande vrouwen die de handen uit de mouwen steken om hun land voor te stuwen blijven onverwend.
Die vrouwen namen me terug naar een documentaire die ik lang geleden, nog in Gorbatsjovs tijd, heb gezien. Het ging over vrouwen in Rusland. Zij namen het Gorbatsjov kwalijk dat hij hun mannen wilde droogleggen. Ja alcoholisme was een probleem, geschat werd dat ongeveer 70% van de volwassen mannen alcoholist was. En dan niet volgens de truttige 'drank-maakt-meer-kapot-dan-je-lief-is' maatstaven van een half wijntje per etmaal.
Die drastische drooglegging van Gorbatsjov had ook onverwachte consequenties. Een stevige vrouw met soepjurk over haar knieën en knoestige handen en een moedervlek op haar wang vertelde dat seks een groot probleem was geworden. Normaal doken die mannen dronken in bed en zagen niet met wie ze vreeën. Nu ze voor het eerst sinds jaren, soms wel voor het eerst sinds hun trouwdag, nuchter naar bed gingen, deinsden ze terug voor hun vrouw. De vrouw met de moedervlek overtuigde mij toen ze zei dat zij niet de enige was die sinds de drooglegging geen seks meer had genoten.
Misschien maakt hij wel een uitzondering op vrouwendag.
Mijn vriend belde uit Oekraïne. Op het grootste plein van Europa stond nog steeds een beeld van Lenin. Stalin was afgevoerd, maar Lenin peinsde nog over het plein. Dat verbaasde mij na het zien van 'Goodbye Lenin'. Ook een ander standbeeld stond nog overeind: Vrouwendag. Op 8 maart had hij een aantal afspraken met vrouwelijke directeuren gepland, maar die bleken vrij te zijn op vrouwendag.
Kleeft aan vrouwendag in West Europa nog een vleugje feminisme -ik zie altijd weer diezelfde tekst: 'een vrouw zonder man is als een vis zonder fiets' (Gloria Steinem); in Centraal en Oost Europa is het wel anders. De vrouwen hebben daar vrij op 8 maart, oorspronkelijk om hen te bedanken voor hun bijdrage aan de wereldrevolutie. In de praktijk is het een soort extra zoete moederdag. De man des huizes kookt een keer, de kinderen maken het ontbijt. Truttigheid ten top. Alleenstaande vrouwen die de handen uit de mouwen steken om hun land voor te stuwen blijven onverwend.
Die vrouwen namen me terug naar een documentaire die ik lang geleden, nog in Gorbatsjovs tijd, heb gezien. Het ging over vrouwen in Rusland. Zij namen het Gorbatsjov kwalijk dat hij hun mannen wilde droogleggen. Ja alcoholisme was een probleem, geschat werd dat ongeveer 70% van de volwassen mannen alcoholist was. En dan niet volgens de truttige 'drank-maakt-meer-kapot-dan-je-lief-is' maatstaven van een half wijntje per etmaal.
Die drastische drooglegging van Gorbatsjov had ook onverwachte consequenties. Een stevige vrouw met soepjurk over haar knieën en knoestige handen en een moedervlek op haar wang vertelde dat seks een groot probleem was geworden. Normaal doken die mannen dronken in bed en zagen niet met wie ze vreeën. Nu ze voor het eerst sinds jaren, soms wel voor het eerst sinds hun trouwdag, nuchter naar bed gingen, deinsden ze terug voor hun vrouw. De vrouw met de moedervlek overtuigde mij toen ze zei dat zij niet de enige was die sinds de drooglegging geen seks meer had genoten.
Misschien maakt hij wel een uitzondering op vrouwendag.
