louterlog

 Telefoongesprek met oom Otto

- Hoe is het met u, oom Otto?
- Nou, niet zo goed. Door die sneeuwstorm moest ik naar het ziekenhuis. Zo'n jonge internist onderzocht me en na afloop vraagt ze: ' wat denkt u er zelf van?' Dat is toch eigenaardig. Als ik het zou weten, zouden we niet zo'n dure gezondheidszorg nodig hebben.

Na afloop liep ik door de hal van het ziekenhuis en in die glazen kastjes, hoe heet dat ook al weer...
- Vitrines? Displays?
- Zoiets ja. Nou, in die displays hadden ze allemaal medische attributen tentoongesteld. Van die metalen voorwerpen die ze in je body kunnen stoppen. Dat is indrukwekkend. Je weegt zo een kilo meer met al dat schroot in je body.

Thuis heb ik het bezoek van pedicure voorbereid. Mijn vuile was en ondergoed heb ik in een vuilniszak gedaan zodat de pedicure dat niet kan zien. Zie je, dat doe ik altijd als er bezoek komt. Maar morgen komt mijn hulp en dan moet ik niet vergeten dat de was ergens anders ligt. Ik heb een aanttekening gemaakt dat de Komo vuilniszak met vuile was achter de toolbox staat.

Dus ik heb het druk, op mijn manier. Ik ga nu nog mijn oefeningen doen, want dat moet. Ik ben er al laat mee vanavond. Nou, daag.