2/11/2004
Regelmeisje en haar vriendje Excel
Sinds kort ben ik regelmeisje. Tot mijn grote verbazing zien velen het als een promotie om dingen te plannen, meten, passen, boos worden, emailtjes sturen, gesprekken voeren, de baas spelen. Ik beschouw het als corvee dat ik doe uit loyaliteit naar mijn baas die er anders maar mooi mee zit.
Van freewheeler naar regelmeisje is een grote stap, zeker als dat ook nog eens gepaard gaat met een verantwoordelijkheid die in de miljoenen loopt, wilde ik zeggen, maar het zijn er precies twee. Nouja, twee miljoen is voor mij heel veel.
Normaal gesproken is Word mijn gereedschap. Schrijven lukt wel en ik kan heus een tabelletje maken. Als het moet produceer ik met autoform ook nog wel een blokpijl, maar dan loop ik grafisch gezien wel op mijn tenen.
Nu ik regelmeisje ben, moet ik opeens alles in Excel stoppen om minutieuze berekeningen te maken. Dat ging hartstikke goed. Als autodidact ben ik apetrots op mijn zelfgeleerde kunstjes. Rij toevoegen? Doe ik. Formuletje brouwen? Ach man, easy.
En ik was heel succesvol in mijn nieuwe taak. Andere programmaleiders klaagden wel over te weinig geld, maar bij mij groeiden de bomen tot in de hemel. Er bleven nieuwe aanvragen binnenstromen en mijn totale begroting blééf maar onder de twee miljoen. Prachtig. Hoe doe ik dat toch.
Toen dingen definitief dreigden te worden, vroeg mijn baas of ik zeker wist dat alles klopte. 'De berekening is in Excel, dus daar kan niets mis mee zijn'. Nee, dat is natuurlijk zo, knikte de alfa instemmend.
Maar toen ik nog een aanvraag van een ton kreeg en die in mijn begroting perste, bleef ik nog steeds onder de twee miljoen. Dat was een beetje raar.
Opeens zag ik dat ik de formule die je aan een cel kunt geven niet had aangepast. Er waren inmiddels tig rijen met nieuwe projecten bijgekomen, maar die vielen buiten het bereik van de optelformule. Wat ik ook deed, het totaal, in mooie kapitalen onderaan mijn tabel, bleef gelijk.
Koortsachtig paste ik de formule aan en er verscheen een getal ver boven de twee miljoen. Aijaijaai. Nu heb ik de rest van de middag net zo lang geklungeld tot de begroting weer de twee miljoen nadert.
Het leven van een regelmeisje wordt een stuk gemakkelijker als zij vriendjes wordt met Excel. Ik heb 'm geaaid en een kushand toegeworpen. Nu is hij weer aan de beurt.
Sinds kort ben ik regelmeisje. Tot mijn grote verbazing zien velen het als een promotie om dingen te plannen, meten, passen, boos worden, emailtjes sturen, gesprekken voeren, de baas spelen. Ik beschouw het als corvee dat ik doe uit loyaliteit naar mijn baas die er anders maar mooi mee zit.
Van freewheeler naar regelmeisje is een grote stap, zeker als dat ook nog eens gepaard gaat met een verantwoordelijkheid die in de miljoenen loopt, wilde ik zeggen, maar het zijn er precies twee. Nouja, twee miljoen is voor mij heel veel.
Normaal gesproken is Word mijn gereedschap. Schrijven lukt wel en ik kan heus een tabelletje maken. Als het moet produceer ik met autoform ook nog wel een blokpijl, maar dan loop ik grafisch gezien wel op mijn tenen.
Nu ik regelmeisje ben, moet ik opeens alles in Excel stoppen om minutieuze berekeningen te maken. Dat ging hartstikke goed. Als autodidact ben ik apetrots op mijn zelfgeleerde kunstjes. Rij toevoegen? Doe ik. Formuletje brouwen? Ach man, easy.
En ik was heel succesvol in mijn nieuwe taak. Andere programmaleiders klaagden wel over te weinig geld, maar bij mij groeiden de bomen tot in de hemel. Er bleven nieuwe aanvragen binnenstromen en mijn totale begroting blééf maar onder de twee miljoen. Prachtig. Hoe doe ik dat toch.
Toen dingen definitief dreigden te worden, vroeg mijn baas of ik zeker wist dat alles klopte. 'De berekening is in Excel, dus daar kan niets mis mee zijn'. Nee, dat is natuurlijk zo, knikte de alfa instemmend.
Maar toen ik nog een aanvraag van een ton kreeg en die in mijn begroting perste, bleef ik nog steeds onder de twee miljoen. Dat was een beetje raar.
Opeens zag ik dat ik de formule die je aan een cel kunt geven niet had aangepast. Er waren inmiddels tig rijen met nieuwe projecten bijgekomen, maar die vielen buiten het bereik van de optelformule. Wat ik ook deed, het totaal, in mooie kapitalen onderaan mijn tabel, bleef gelijk.
Koortsachtig paste ik de formule aan en er verscheen een getal ver boven de twee miljoen. Aijaijaai. Nu heb ik de rest van de middag net zo lang geklungeld tot de begroting weer de twee miljoen nadert.
Het leven van een regelmeisje wordt een stuk gemakkelijker als zij vriendjes wordt met Excel. Ik heb 'm geaaid en een kushand toegeworpen. Nu is hij weer aan de beurt.
