12/11/2003
Tussen de gorilla's
Voor het eerst was ik uitgenodigd op de jaarlijkse vergadering, die gold als excuus voor het exquise diner. De fine fleur uit mijn vakgebied was aanwezig. Ik was de enige vrouw en ook nog eens als enige onder de veertig. Dat feit bracht me in een wat baldadige stemming, en de scheutig bijschenkende remake van Freek de Jonge, die naast mij zat, maakte het alleen nog maar erger.
Een prof die eruitziet als een kruising tussen een taxichauffeur en Maarten van Rossem sneed het onderwerp integratie aan. We kregen een tafelgesprek over 'het hek rondom Rotterdam'. Een Brabander meende een genuanceerd geluid te moeten laten horen. Ik wist dat hij in een rotdorpje bij Den Bosch woonde en ik zei dat hij zich met zijn woonplaats had gediskwalificeerd van verdere deelname aan dit gesprek. De enige minderheid die dat dorp had, waren de drie protestanten die daar woonden.
Men moest lachen, maar deze brabantse Professor doet nooit meer aardig tegen mij.
De Limburgse prof had een andere oplossing voor de hoofddoeken. 'Gewoon negeren, dan houdt het vanzelf op. Het is allemaal aanstellerij en als je er niets van zegt, beleven zij er ook geen lol meer aan'
Zo rond het toetje had een hoogleraar van een universiteit die heet met onze vakgroep te concurreren een grote mond. Als een gorilla klopte hij zich al de hele avond op de borst, daarbij zijn witte rij tanden ontblotend. Afgesleten tanden van een omnivoor.
Ik ging er overheen: wij hebben net een miljoenensubsidie ontvangen, en wij overwegen ons onderwijs te outsourcen naar jullie vakgroep, dan zijn jullie voorlopig uit de problemen. De rest moest lachen, maar deze grootstedelijke prof ook niet meer. Hopelijk heb ik hem voorlopig niet nodig.
Voor het eerst was ik uitgenodigd op de jaarlijkse vergadering, die gold als excuus voor het exquise diner. De fine fleur uit mijn vakgebied was aanwezig. Ik was de enige vrouw en ook nog eens als enige onder de veertig. Dat feit bracht me in een wat baldadige stemming, en de scheutig bijschenkende remake van Freek de Jonge, die naast mij zat, maakte het alleen nog maar erger.
Een prof die eruitziet als een kruising tussen een taxichauffeur en Maarten van Rossem sneed het onderwerp integratie aan. We kregen een tafelgesprek over 'het hek rondom Rotterdam'. Een Brabander meende een genuanceerd geluid te moeten laten horen. Ik wist dat hij in een rotdorpje bij Den Bosch woonde en ik zei dat hij zich met zijn woonplaats had gediskwalificeerd van verdere deelname aan dit gesprek. De enige minderheid die dat dorp had, waren de drie protestanten die daar woonden.
Men moest lachen, maar deze brabantse Professor doet nooit meer aardig tegen mij.
De Limburgse prof had een andere oplossing voor de hoofddoeken. 'Gewoon negeren, dan houdt het vanzelf op. Het is allemaal aanstellerij en als je er niets van zegt, beleven zij er ook geen lol meer aan'
Zo rond het toetje had een hoogleraar van een universiteit die heet met onze vakgroep te concurreren een grote mond. Als een gorilla klopte hij zich al de hele avond op de borst, daarbij zijn witte rij tanden ontblotend. Afgesleten tanden van een omnivoor.
Ik ging er overheen: wij hebben net een miljoenensubsidie ontvangen, en wij overwegen ons onderwijs te outsourcen naar jullie vakgroep, dan zijn jullie voorlopig uit de problemen. De rest moest lachen, maar deze grootstedelijke prof ook niet meer. Hopelijk heb ik hem voorlopig niet nodig.
