<$BlogRSDUrl$>

11/20/2003

 
En dat

Dat Lena dan midden in de nacht wakkerwordt en dat ik haar bij me in bed neem. Dat ik zachtjes lieve woordjes fluister, haar streel over haar ruggetje en over haar hoofd. Dat ik haar dan eerst nog schrokkerig hoor ademenen van het huilen, maar allengs rustiger. Ze valt naast me op mijn hoofdkussen in slaap. Ze ligt op haar zij, met haar voorhoofd tegen mij aan. Dat ik niet meer weet wanneer ik in slaapviel, maar dat we 's morgens nog steeds in dezelfde houding liggen. Lena op haar rechterzij, ik op mijn linker, haar hoofdje tegen mij aan. En dat ik dan haar handje voel kriebelen in mijn nek. Ze heeft haar linkerarm om mij heen geslagen en speelt met mijn haren. En dat ze verder heel rustig naast mij ligt, alleen haar linkerhandje beweegt. Ze laat me rustig wakkerworden. Pas als ik mijn ogen opendoe en naar haar lach, kraait ze terug en klapt in haar handjes.
Dat had ik nooit kunnen bedenken toen ik dacht dat ik kinderen wilde. Dat het zo zou zijn, zo is.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?