11/10/2003
Aandrang
Volgens afspraak stond ik precies om 12.00 uur bij oom Otto voor de deur. Ik stond daar dubbelgeparkeerd te wachten om hem naar een lezing (waarover later meer) elders in de stad te brengen. Hij is namelijk slecht ter been en ik wilde zo dicht mogelijk bij zijn voordeur parkeren. Maar oom Otto kwam niet. Ik belde met mijn mobiele telefoon waar hij bleef. Er werd niet opgenomen. Dan maar even de ergenis van de automobilisten na mij trotseren en toch maar even naar het appartement van oom Otto gelopen om te informeren waar hij was. Ook op aanbellen reageerde hij niet. Ik maakte me zorgen. Zou hij dood in het appartement liggen?
Gelukkig, daar kwam hij al aangestommeld. De linnen tas als altijd om zijn nek met de inhoud bungelend op zijn buik, een beetje zoals een sneeuwhond zijn vaatje drank draagt, verder een stok in de hand, en een ribfluwelen pet van Meddens op zijn hoofd.
'Sorry dat ik te laat ben. Ik had aandrang'.
Ik mum wat, in ieder geval wil ik niets zeggen wat opgevat kan worden als een aansporing om uit te weiden over dit onderwerp.
'Ja, ik had koffie gedronken op het ouderencentrum en die hadden geen hete melk. En dat werkt dan op mijn spijsvertering. Dus toen ik aandrang voelde, heb ik eraan toegegeven'
Zo begon een dagje met oom Otto.
(wordt vervolgd).
Volgens afspraak stond ik precies om 12.00 uur bij oom Otto voor de deur. Ik stond daar dubbelgeparkeerd te wachten om hem naar een lezing (waarover later meer) elders in de stad te brengen. Hij is namelijk slecht ter been en ik wilde zo dicht mogelijk bij zijn voordeur parkeren. Maar oom Otto kwam niet. Ik belde met mijn mobiele telefoon waar hij bleef. Er werd niet opgenomen. Dan maar even de ergenis van de automobilisten na mij trotseren en toch maar even naar het appartement van oom Otto gelopen om te informeren waar hij was. Ook op aanbellen reageerde hij niet. Ik maakte me zorgen. Zou hij dood in het appartement liggen?
Gelukkig, daar kwam hij al aangestommeld. De linnen tas als altijd om zijn nek met de inhoud bungelend op zijn buik, een beetje zoals een sneeuwhond zijn vaatje drank draagt, verder een stok in de hand, en een ribfluwelen pet van Meddens op zijn hoofd.
'Sorry dat ik te laat ben. Ik had aandrang'.
Ik mum wat, in ieder geval wil ik niets zeggen wat opgevat kan worden als een aansporing om uit te weiden over dit onderwerp.
'Ja, ik had koffie gedronken op het ouderencentrum en die hadden geen hete melk. En dat werkt dan op mijn spijsvertering. Dus toen ik aandrang voelde, heb ik eraan toegegeven'
Zo begon een dagje met oom Otto.
(wordt vervolgd).