<$BlogRSDUrl$>

8/28/2003

 
Beauty map

'Galton (een neefje van Darwin) became obsessed with measurement - for example, as he travelled around Britain, he secretely constructed a beauty map of the cities, concluding that the incidence of pretty girls was highest in London and lowest in Aberdeen. He also enlivened dull sicentific meetings by attempting to measure the boredom level of the audience, eventually settling on a measure of fidgets per minute, a study which he published in the journal Nature'
(in 'Evolutionary perspectives on human behaviour' door Laland en Brown, 2002).

Ook ik werk al jaren aan zo'n beauty map. Enkele uitschieters, zowel geografisch, naar leeftijd als per functie:
- in Apeldoorn en Wychen zijn de mensen zo gewoon dat ze lelijk zijn op een kleurloze manier. Ze zien er ook ietwat dommig uit.
- in Barnes, een extreem dure wijk in London, is de dichtheid van mooie mensen zeer hoog. Zijn rijke mensen mooier?
- mannen boven 'schaal 16' zijn zelden lelijk
- in de grote steden in Spanje is de dichtheid mooie vrouwen heel erg hoog onder jonge vrouwen (dit in tegenstelling tot de kleine dorpen waar juist heel veel lelijke vrouwen lopen). Na hun dertigste/vijfendertigste jaar lijkt er opeens een omslagpunt te zijn. Of de vrouwen worden dan lelijker, of de mooie vrouwen trekken weg uit de grote steden en er komen lelijke in hun plaats.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?