louterlog

 Vakantie-voorbereidingen bestaan voor een groot deel uit het uitzoeken van mooie boeken. Goede boeken maken niet zozeer een vakantie, maar verkeerde boeken kunnen het vakantie-plezier totaal verstieren.
Ik sta mezelf toe om een tasje vol te kopen. Mijn vader, een spaarzame man die nooit een boek koopt maar die een wekelijkse gang naar de bibliotheek maakt, was eens getuige van mijn koopgedrag bij van Gennep. Hij stond zwijgend naast me toen ik 4 boeken afrekende. 's avonds, na een glaasje of zes liet hij zich ontvallen: 'ja maar, ja maar jij koopt boeken alsof het postzegels zijn!'.

Wat gaat er mee? In ieder geval Sandor Marai 'Land, land'. Dit boek is gekocht op stevig en herhaaldelijk aandringen van mijn Hongaars/ Spaanse vriend Z. Zoals Cato de Oude elke toespraak eindigde met 'overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden', zo eindigt Z. steevast met 'overigens ben ik van mening dat je nu eindelijk Marai moet lezen'.
Het tweede boek is van Geerten Meijsing. Nog nooit iets van hem gelezen,maar het is de favoriete schrijver van een andere vriend van mij. Ik heb tientallen van deze aanraders al jaren op de plank liggen, maar vergeten doe ik het niet.
Ook nog gaat mee het verzameld werk van Jan Arends. Ik had tot een half jaar geleden nog nooit van hem gehoord, maar ik zag een mooie documentaire over hem. Hij was behoorlijk depressief en kon het prachtig verwoorden. Onderstaand gedicht biedt alvast wat voorpret op de sporttas met leesplezier.


Ik
schrijf gedichten
als dunne bomen.

Wie
kan zo mager
praten
met de taal
als ik?

Misschien
is mijn vader
gierig geweest
met het zaad.

Ik heb
hem nooit
gekend
die man.

Ik heb
nooit
een echt woord gehoord
of het deed pijn.

Om pijn
te schrijven
heb je
weinig woorden
nodig.


Jan Arends
(uit: Lunchpauzegedichten,
Amsterdam, 1974)