7/04/2003
Kolven enzo
Bij borstvoeding zijn er de rekkelijken en de preciezen. Ik ben een Precieze. Ik heb trouw moeten zweren aan de borstvoedingsbijbel ('borstvoeding natuurlijk'). In dat boek staat dat borstvoeding heel gemakkelijk en heel natuurlijk is. Mijn vriend: 'waarom moeten ze er dan zo'n dik boek over schrijven?'. Het eerste gebod is 'gij zult minimaal zes maanden volledige borstvoeding geven'. Niet alleen voor de gezelligheid, of omdat het goedkoop is, maar omdat je je kind natuurlijk het beste wilt geven. En 'je geeft het je kind voor een heel leven mee.' Het is bewezen beter tegen kanker, tegen allergieen, tegen al het Kwaad eigenlijk. Niet alleen fysiek, ook geestelijk profiteert het kind een leven lang. Het is niet voor niets dat bij geestesziekten een van de eerste vragen is of je borstvoeding hebt gehad of niet. Zes maanden is eigenlijk voor mietjes. Het beste is natuurlijk om je kind tot peuter of kleuterleeftijd de borst te geven. Mijn vriendin was op een bijeenkomst geweest van deze borstvoedingsbeweging (LLL) en daar trokken de peuters en kleuters de trui van hun moeder omhoog, schoven de bh opzij om even hun borstvoeding te incasseren.
Wij Preciezen praten over babies die kunstvoeding krijgen op dezelfde manier waarop vroeger moeders die met de thee hun kind uit school opwachtten spraken over 'sleutelkinderen'. Wij hebben het over 'flessekinderen'. Dat gaat ongeveer zo: 'haar baby heeft een voedselallergie.' 'Oei. heeft ze borstvoeding gehad?'. 'Nee, meteen aan de fles' 'Dacht ik het niet'.
Nu ben ik sinds een paar weken weer aan het werk, dus de melk moet afgekolfd worden. Dit leidt soms tot spraakverwarring. Op een conferentie-oord vroeg ik aan de receptioniste of er een kamer was waar ik kon kolven rond een uur of elf. Het jonge meisje keek me wazig aan:' u wilt indoor-golfen?'.
Op mijn werk is het goed geregeld. Daar is een aparte kolfkamer. Essentieel is dat die deur op slot kan, want kolven is zeldzaam onvrouwelijk. Denk aan een melkmachine bij een koe die de uiers uitrekt en je krijgt een aardig beeld. Laatst zat ik achter slot en grendel te kolven toen er gemorreld werd aan het slot. Een klusjesman. Hij had ontdekt dat hier een ijskast stond (afgekolfde melk moet namelijk koel worden bewaard) en gebruikte deze geheime schuilplaats voortaan voor zijn biertjes.
Het Boek predikt dat borstvoeding zo gemakkelijk is. Nou, geloof het niet. Het leidt tot heel ingewikkelde arrangementen en het komt nooit uit. Ik had gisteren op mijn werk gekolfd. Aansluitend aan het werk gingen we iets drinken met de collega's. Wat te doen met de melk? Die moet immers in de ijskast bewaard worden, of in de vriezer. Als ik de borreltijd en de reistijd naar huis rekende, zou de melk allang zuur zijn en moedermelk weggooien is een doodzonde natuurlijk. Via via had ik een snackbar bereid had gevonden om mijn melk voor een nachtje op te slaan. En zo belandde mijn moedermelk tussen de frikadellen en kroketten. Mijn collega merkte op: 'bij die friettent ga ik voorlopig geen milkshake bestellen.' Mijn baas probeerde zijn gezicht in de plooi te houden en te doen of dit gezeul met lauwe melk in je handtas volstrekt normaal was.
Ik vind dat ik nu wel genoeg mijn best heb gedaan en wil afbouwen. Maar Lena weigert categorisch de inferieure poedermelk. We hebben verschillende merken, verschillende houdingen en tijdstippen geprobeerd, we hebben haar zes uur uitgehongerd maar Lena laat zich niets wijsmaken. Borstvoeding en niets anders. Morrend blijf ik een Precieze. Uittreden kan altijd nog, hoop ik.
Bij borstvoeding zijn er de rekkelijken en de preciezen. Ik ben een Precieze. Ik heb trouw moeten zweren aan de borstvoedingsbijbel ('borstvoeding natuurlijk'). In dat boek staat dat borstvoeding heel gemakkelijk en heel natuurlijk is. Mijn vriend: 'waarom moeten ze er dan zo'n dik boek over schrijven?'. Het eerste gebod is 'gij zult minimaal zes maanden volledige borstvoeding geven'. Niet alleen voor de gezelligheid, of omdat het goedkoop is, maar omdat je je kind natuurlijk het beste wilt geven. En 'je geeft het je kind voor een heel leven mee.' Het is bewezen beter tegen kanker, tegen allergieen, tegen al het Kwaad eigenlijk. Niet alleen fysiek, ook geestelijk profiteert het kind een leven lang. Het is niet voor niets dat bij geestesziekten een van de eerste vragen is of je borstvoeding hebt gehad of niet. Zes maanden is eigenlijk voor mietjes. Het beste is natuurlijk om je kind tot peuter of kleuterleeftijd de borst te geven. Mijn vriendin was op een bijeenkomst geweest van deze borstvoedingsbeweging (LLL) en daar trokken de peuters en kleuters de trui van hun moeder omhoog, schoven de bh opzij om even hun borstvoeding te incasseren.
Wij Preciezen praten over babies die kunstvoeding krijgen op dezelfde manier waarop vroeger moeders die met de thee hun kind uit school opwachtten spraken over 'sleutelkinderen'. Wij hebben het over 'flessekinderen'. Dat gaat ongeveer zo: 'haar baby heeft een voedselallergie.' 'Oei. heeft ze borstvoeding gehad?'. 'Nee, meteen aan de fles' 'Dacht ik het niet'.
Nu ben ik sinds een paar weken weer aan het werk, dus de melk moet afgekolfd worden. Dit leidt soms tot spraakverwarring. Op een conferentie-oord vroeg ik aan de receptioniste of er een kamer was waar ik kon kolven rond een uur of elf. Het jonge meisje keek me wazig aan:' u wilt indoor-golfen?'.
Op mijn werk is het goed geregeld. Daar is een aparte kolfkamer. Essentieel is dat die deur op slot kan, want kolven is zeldzaam onvrouwelijk. Denk aan een melkmachine bij een koe die de uiers uitrekt en je krijgt een aardig beeld. Laatst zat ik achter slot en grendel te kolven toen er gemorreld werd aan het slot. Een klusjesman. Hij had ontdekt dat hier een ijskast stond (afgekolfde melk moet namelijk koel worden bewaard) en gebruikte deze geheime schuilplaats voortaan voor zijn biertjes.
Het Boek predikt dat borstvoeding zo gemakkelijk is. Nou, geloof het niet. Het leidt tot heel ingewikkelde arrangementen en het komt nooit uit. Ik had gisteren op mijn werk gekolfd. Aansluitend aan het werk gingen we iets drinken met de collega's. Wat te doen met de melk? Die moet immers in de ijskast bewaard worden, of in de vriezer. Als ik de borreltijd en de reistijd naar huis rekende, zou de melk allang zuur zijn en moedermelk weggooien is een doodzonde natuurlijk. Via via had ik een snackbar bereid had gevonden om mijn melk voor een nachtje op te slaan. En zo belandde mijn moedermelk tussen de frikadellen en kroketten. Mijn collega merkte op: 'bij die friettent ga ik voorlopig geen milkshake bestellen.' Mijn baas probeerde zijn gezicht in de plooi te houden en te doen of dit gezeul met lauwe melk in je handtas volstrekt normaal was.
Ik vind dat ik nu wel genoeg mijn best heb gedaan en wil afbouwen. Maar Lena weigert categorisch de inferieure poedermelk. We hebben verschillende merken, verschillende houdingen en tijdstippen geprobeerd, we hebben haar zes uur uitgehongerd maar Lena laat zich niets wijsmaken. Borstvoeding en niets anders. Morrend blijf ik een Precieze. Uittreden kan altijd nog, hoop ik.
