6/16/2003
Telefoongesprek met oom Otto
- Hoe is het met u?
- Nou, het gaat wel. Ik ben naar het tennispark geweest, daar waren clubkampioenschappen. Het was warm, maar ik was goed voorbereid. Ik had mijn zonnehoed op, je weet wel, die ik in de vakantie van 1972 in Italie heb gekocht, met zo'n fijne brede rand. Het was wel gezellig, maar het valt mij op dat die jonge lui zoveel roken en drinken, ook als ze nog moeten spelen. Dat was in mijn tijd niet hoor. Ik heb er wat van gezegd tegen de voorzitter, maar die zei dat het hun eigen verantwoordelijkheid was.
- Dat is toch ook zo?
- Dat kan wel zijn, maar zo gaat het niet de goede kant op met de club. Het eerste en tweede team zijn gedegradeerd en een aantal teams kunnen niet meer degraderen want die spelen zevende klasse.
Ik ben weer bij dat team gaan zitten wat mij heel gunstig gezind is, met name dan de captain van dat team. Dat is een vrouw die samenwoont met een vrouw en ze hebben een Smart. Die kost maar 400 euro per maand. Een Smart cabrio.
Die Surinaamse jongen was er ook weer, een heel toffe peer. Maar die had de avond tevoren ook een feestje gehad, dus die moest vroeg afnokken. Ik wist dat hij hield van fauna dus ik had een stukje uit het Parool geknipt dat ging over een Tijger die was gezoogd door een varken. Nu liet hij altijd de biggetjes met rust. Hij stelde het artikel wel op prijs denk ik. Ik had ook nog een artikel meegenomen voor de captain. Dat ging over de leugenachtige opstelling van de Engelsen in de Irakcrisis.
Er was ook een barbecue. Dat waren onhygienische toestanden hoor, o man! Ik heb de voorzitter gewaarschuwd en die zou er wat aan doen maar dat gebeurde helemaal niet. Nouja, ik heb dat vlees niet gegeten hoor, ik kijk wel uit. Maar dan moeten ze ook niet piepen als ze morgen allemaal met buikkrampen lopen, want ik heb het gezegd.
Ik wil ook wel vragen hoe het met jou is, maar je hebt het eerst aan mij gevraagd dus dan vertel ik nog maar even.
En dan volgt nog een heel verhaal over vaste thema's: de temperatuur in zijn kamer (Ik heb hem een thermometer cadeau gedaan waar hij veel gebruik van maakt. Het was nu aangenaam, met het raam dicht dan. Het was 27 graden.), het eten en bediening bij cafe Schuttevaer (niet meer wat het is geweest, rokerig en tocht), zijn Marokkaanse schoonmaker (die niet erg accuraat werkt en afwast zonder het water eerst te koken, hij is geslaagd voor het vmbo, wat voor cadeau zal hij kopen voor deze jonge jongen?).
Na drie kwartier is de waterval een beetje opgedroogd en kan ik er tussenkomen. Ja, mijn eerste werkdag was vermoeiend oom Otto. Ik ga zo naar bed.
- Hoe is het met u?
- Nou, het gaat wel. Ik ben naar het tennispark geweest, daar waren clubkampioenschappen. Het was warm, maar ik was goed voorbereid. Ik had mijn zonnehoed op, je weet wel, die ik in de vakantie van 1972 in Italie heb gekocht, met zo'n fijne brede rand. Het was wel gezellig, maar het valt mij op dat die jonge lui zoveel roken en drinken, ook als ze nog moeten spelen. Dat was in mijn tijd niet hoor. Ik heb er wat van gezegd tegen de voorzitter, maar die zei dat het hun eigen verantwoordelijkheid was.
- Dat is toch ook zo?
- Dat kan wel zijn, maar zo gaat het niet de goede kant op met de club. Het eerste en tweede team zijn gedegradeerd en een aantal teams kunnen niet meer degraderen want die spelen zevende klasse.
Ik ben weer bij dat team gaan zitten wat mij heel gunstig gezind is, met name dan de captain van dat team. Dat is een vrouw die samenwoont met een vrouw en ze hebben een Smart. Die kost maar 400 euro per maand. Een Smart cabrio.
Die Surinaamse jongen was er ook weer, een heel toffe peer. Maar die had de avond tevoren ook een feestje gehad, dus die moest vroeg afnokken. Ik wist dat hij hield van fauna dus ik had een stukje uit het Parool geknipt dat ging over een Tijger die was gezoogd door een varken. Nu liet hij altijd de biggetjes met rust. Hij stelde het artikel wel op prijs denk ik. Ik had ook nog een artikel meegenomen voor de captain. Dat ging over de leugenachtige opstelling van de Engelsen in de Irakcrisis.
Er was ook een barbecue. Dat waren onhygienische toestanden hoor, o man! Ik heb de voorzitter gewaarschuwd en die zou er wat aan doen maar dat gebeurde helemaal niet. Nouja, ik heb dat vlees niet gegeten hoor, ik kijk wel uit. Maar dan moeten ze ook niet piepen als ze morgen allemaal met buikkrampen lopen, want ik heb het gezegd.
Ik wil ook wel vragen hoe het met jou is, maar je hebt het eerst aan mij gevraagd dus dan vertel ik nog maar even.
En dan volgt nog een heel verhaal over vaste thema's: de temperatuur in zijn kamer (Ik heb hem een thermometer cadeau gedaan waar hij veel gebruik van maakt. Het was nu aangenaam, met het raam dicht dan. Het was 27 graden.), het eten en bediening bij cafe Schuttevaer (niet meer wat het is geweest, rokerig en tocht), zijn Marokkaanse schoonmaker (die niet erg accuraat werkt en afwast zonder het water eerst te koken, hij is geslaagd voor het vmbo, wat voor cadeau zal hij kopen voor deze jonge jongen?).
Na drie kwartier is de waterval een beetje opgedroogd en kan ik er tussenkomen. Ja, mijn eerste werkdag was vermoeiend oom Otto. Ik ga zo naar bed.
