louterlog

 Ik kijk vanaf de vierde verdieping uit het raam. Ambtenaren van de belastingdienst lopen, als altijd gedurende de lunch, met hun boterhamzakje in de hand hun rondje om het binnenwatertje. Werkmannen met hun oranje overjassen plassen, als altijd, tegen de bomen. Het zou een dag als alle andere zijn geweest als mijn mailvriend niet zou hebben geopperd dat we onze correspondentie maar eens moesten beeindigen. We hadden elkaar niets meer te vertellen volgens hem. Mijn vorige mailvriendschap explodeerde na anderhalf jaar, deze dooft na 3 jaar. Aangeslagen loop ik naar beneden omdat ik geluidjes vanuit de box hoor. Dochtertje Lena (10 weken) glimlacht. Voor het eerst ook geluid bij haar lach. En nog doet deze lach me de mail niet vergeten.